Nie jest ani wielmożna, ani czcigodna w oczach tego świata. Ot, taka zwyczajna, co nie wyróżnia się ani wyglądem, ani dostojeństwem. Wieczorami lepi garnki, prasuje koszule, zagniata ciasto na pierogi, dokarmia bezpańskie koty i kaczki nad wodą. Ma doskonały słuch. Potrafi usłyszeć bezgłośny szept. Wtedy wyciąga z fartucha chustę, jak obraz i idzie ocierać strapione policzki.
Nie jest wyczytywana na spotkaniach, ani zapraszana na bale dobroczynne. Nie udziela wywiadów i nie pisze o niej prasa. Nikt się jej nie kłania. Nikt nie oklaskuje. Przemyka cicho miedzy wielkimi, ustępując im miejsca w wyścigu po sławę. Odwiedza chorych, samotnych, obmywa nogi. Rozdaje czas, dobre słowo i cierpliwość świętą.
Podobna jest do drzewa, starej, krzywej jabłonki w sadzie. Z wyciągniętymi, powykręcanymi konarami, jak ramionami, od pracy i ciężaru codzienności. Pochylonej, zgarbionej, której owoce są małe, ale bardzo dobre. I która cień daje, za darmo, dla wszystkich, nic w zamian nie oczekując.
Podobna jest do strumyka, w którym nie ma pychy wzburzonych wód oceanów, a jednak potrafi ugasić pragnienie lisa i jelonka.
Wierzę w Świętość maleńką, pogodną, z ostatnich ławek, która w noce ciemne od zwątpienia napełnia stągwie wątłą nadzieją. Kropla po kropli. Świętość, która codziennie zaczyna od nowa, ze słabością, podpartą na sękatym kiju wiary. Co do nieba idzie z dobrym łotrem pod rękę i Marią Magdaleną, z łatwością przechodząc przez ucho igielne.
Jest Świętość pokorna, cicha, co w długie wieczory oddziela piasek od ziarenek gorczycy.
Jak Disney wzbogacił przez lata swoje portfolio?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
