Magdalena Siuda z Libiąża wyzwań się nie boi. Kiedyś biegała 5 km, dziś przemierza 100 km. Jak została ultrabiegaczką?

Błoto, deszcz, chłód i noc, a do tego 100 km trasa z blisko 3,8 km przewyższeń. Uczestnicy biegu 7 Dolin musieli w tym roku zmierzyć się z wieloma przeciwnościami, niektórzy zrezygnowali już przed startem, jednak nie Magdalena Siuda. W strugach deszczu wyruszyła w nocy (10 września br.) o godz. 2.30 na górzystą trasę z licznymi podbiegami i zbiegami wiodącą przez Beskid Sądecki.

Bieganie w takich warunkach to ogromny wysiłek. Boję się biegać w nocy, wtedy dużo łatwiej o wypadek - podkreśla Magdalena.

Wielu zawodników zaliczyło na trasie wywrotkę. Jej także taka się przydarzyła. Udało się co prawda bezpiecznie pokonać wszystkie trudne technicznie zbiegi, jednak pech przyplątał się na łatwiejszym odcinku. Na 80 km trasy potknęła się i uderzyła kolanem o kamień. Z pomocą przyszli jej inni biegacze. Po przemyciu rany ruszyła w dalszą trasę, na 89 km skorzystała jeszcze z pomocy medycznej w karetce.

To właśnie wyróżnia biegi górskie, atmosfera i wzajemna pomoc. Nie ma tu tak zaciekłej rywalizacji jak na asfalcie. W trudnych chwilach zawsze można liczyć na czyjąś pomoc. Nie czułam bólu, to była duża adrenalina. Po wypadku pobiegłam szybciej, wyprzedziłam jeszcze dwie biegaczki - wspomina.

Najtrudniejsza okazała się końcówka biegu, podbieg i zbieg z Kicarza. Po obfitych opadach deszczu i setkach biegaczy, którzy na krótszym dystansie wcześniej pokonali tę trasę była ona niezwykle błotnista. Buty zasysane były przez błoto, pięty wyskakiwały z butów. W takich warunkach nie było mowy o szybkim pokonaniu ostatniej górki. Magdalena na mecie zameldowała się jako 14 zawodnika wśród kobiet z czasem 15.01 godz. W swoje kategorii wiekowej 30-39 lat zajęła 6. miejsce. Z uwagi, że w tych zawodach nagrody się nie dublują, a rywalki z jej grupy wiekowej otrzymały je za zajęcia miejsca w czołowej 10 w klasyfikacji kobiet, w jej ręce trafiła nagroda za pierwszej miejsce w klasyfikacji wiekowej w wysokości 700 zł.

Ta jedna minuta nie daje mi spokoju, fajnie byłoby osiągnąć wynik poniżej 15 godzin. To był udany bieg. Bałam się, że może być ciężko i organizm odmówi współpracy. Na trasie obyło się jednak bez kryzysów. Widać, że z roku na rok poziom sportowy rośnie, niektórzy to zawodowcy, coraz więcej osób zaczyna biegać długie dystanse - dzieli się przemyśleniami.

Magdalena już myśli o kolejnych biegowych wyzwaniach. Chciałaby zmierzyć się z jeszcze dłuższym dystansem np. 150 km. Byłoby to dla niej nowe doświadczenie, bo biegacze często pokonując tak duża liczbę kilometrów muszą uciąć sobie drzemkę na trasie.

Dla większości ludzi pokonanie tak długiego dystansu w tak trudnych warunkach wydaje się czymś nieosiągalnym. Magdalena udowadnia jednak, że dzięki systematycznym treningom i pasji można niesamowicie przesunąć granic swoich możliwości.

W biegach ultra najważniejsza jest psychika. Stopniowo dochodziłam do tak długich dystansów. Bieganie zaczynałam sześć lat temu, wówczas biegałam po 5 km. Później przyszło 10 km, maratony - wspomina.

Dziś nie wyobraża sobie życia bez biegania, wysiłku fizycznego. Czasem zdarza się jej biegać nawet dwa razy dziennie. By pokonywać tak długie dystanse trzeba jednak przyzwyczaić organizm do wysiłku "na zmęczeniu", gdy nogi zaczynają być ciężkie. Magdalena ma jeszcze jedną motywację, która codziennie pcha ją do treningu.

Biegam, bo bardzo lubię słodycze - mówi z uśmiechem Magdalena.

Wysokie ceny paliw. Polacy szukają oszczędności