- Na pewno był to najtrudniejszy wyścig w historii – mówi bez cienia zawahania Marek Kosicki, dyrektor generalny imprezy. - A on, jak mało kto może autorytatywnie wypowiedzieć takie słowa. Jest przy tym wyścigu od ponad 40 lat.
Zwykle kończy ściganie około połowy zawodników. Tak było i w tym roku. Ze 132, którzy przystąpili do kryterium O Złoty Pierścień Krakowa, które zawsze otwiera wyścig, na metę na Przehybie dotarło 83.
- Takich podjazdów jak na drugim i trzecim etapie nigdy nie mieliśmy – kontynuuje Kosicki. - Kolarstwo się zmieniło, zresztą widać to po ostatnim etapie, na którym pierwsze cztery góry peleton przejechał razem, dlatego trzeba szukać takich podjazdów, jak ta końcówka na Przehybie, albo jak dzień wcześniej Pitoniówka. Bardzo fajnie się stało, że niemal każdy z kolarzy miał w klasyfikacji generalnej inny czas (de facto na 83 zawodników tylko szósty i siódmy, a także 21. i 22 oraz 39. i 40. mieli ten sam rezultat), co w dzisiejszych wyścigach się nie zdarza, bo grupa zawodników kończy imprezę z tym samym rezultatem. To na pewno jest ewenement, świadczy to o tym, jak wymagająca była trasa.
- Nie spotkałem się w Polsce z tak trudnym podjazdem, jak ten na Przehybę – przekonuje Karol Domagalski z grupy One Pro Cycling, który rywalizację w MWG skończył na 5. miejscu (drugim z Polaków). - Na pewno jest on trudniejszy niż te na Tour de Pologne. Sądzę, że może konkurować z alpejskimi.
Domagalski może mieć satysfakcję, bo on kolarz z Małopolski zrobił życiowy wynik w MWG. Ale większe powody do radości mogą mieć kolarze CCC Sprandi Polkowice – zwycięzca Portugalczyk Amaro Antunes oraz wspomniany Cieślik, który był drugi.
- Polska grupa wygrała ten wyścig i to zdecydowanie – mówi Kosicki. - Przegranymi z pewnością są kolarze ekipy Wibatech, którzy mają w swoim składzie bardzo dobrych górali. Byli w czołówce, ale jednak przegrali. Zwycięzca jest znakomitym góralem, to taka portugalska kozica, Cieślik podobnie, też jest specjalistą od wspinaczki. CCC przez kolejne lata przegrywało wyścig, jakoś im nie wychodziło, teraz mogli się odkuć. Wcześniej pracowali i nic z tego nie mieli, teraz wreszcie mieli sukces.
Jaka przyszłość rysuje się przed MWG? Tegoroczna trasa się sprawdziła, nie trzeba wymyślać innej, ale czy taka zostanie?
- Jeśli tylko będzie taka możliwość, to ją powielimy – mówi Kosicki. - Nie będę szukał. Ale trzeba dogadać się z samorządowcami, a jak wiadomo, jesienią czekają nas wybory. Zobaczymy, jacy będą ludzie na stanowiskach. Poza tym Stary Sącz trochę traci jako miasto, gdzie kończy się wyścig, bo jednak dekoracje są nie tam, gdzie meta i trochę trzeba na nie zaczekać. Musimy mieć też zgodę Nadleśnictwa, bo w końcu jeździmy po jego terenie. Chciałbym, by jednak utrzymać tę rasę. Zagraniczne ekipy były niezmiernie zadowolone, już zapowiedziały się na przyszły rok.
#TOPSportowy24
- SPORTOWY PRZEGLĄD INTERNETU
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
