Wybieramy Osobowość Roku w kategorii Nauka
Nominacja za:
prowadzenie i rozwinięcie w Polsce nowoczesnych technik związanych z zastosowaniem biomateriałów, opracowanie diagnostyki i metod leczenia zmian zwyrodnieniowych dużych stawów oraz wdrożenie standardów leczenia chorych z hemofilią poddanych endoprotezoplastyce. Za pracę, która przyczyniła się także do walki z azbestem na terenie gminy Szczucin.
____________
Swoją pierwszą pracę zawodową Profesor I. Kotela podjął w Oddziale Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej Szpitala Powiatowego Zespołu Opieki Zdrowotnej w Dąbrowie Tarnowskiej, gdzie w 1992 r. objął stanowisko Zastępcy Ordynatora Oddziału, a w wyniku postępowania konkursowego w 1997 r. został jego Ordynatorem. W pierwszych latach swojej kariery pracował także w Przyzakładowej Przychodni Lekarskiej przy Zakładach Cementowych w Szczucinie na stanowisku kierownika Przychodni. W latach 2005-2010 kierował Oddziałem Urazowo-Ortopedycznym Szpitala Wojewódzkiego im. Św. Łukasza w Tarnowie. Obecnie od 2010 r. pełni funkcję Kierownika Kliniki Ortopedii i Traumatologii Centralnego Szpitala Klinicznego MSW w Warszawie.
Pierwszy stopień specjalizacji w zakresie ortopedii i traumatologii narządu ruchu uzyskał w 1989 r., a trzy lata później drugi stopień. Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 1993 r. na I Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. W 2009 r. decyzją Rady Wydziału Wojskowo-Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych. Za wybitne osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne w 2017 r. z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej otrzymał nominację profesorską. W tym samym roku został uhonorowany najwyższym odznaczeniem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego – Medalem Gloria Medicinae i jest członkiem kapituły tego medalu. W 2022 r. otrzymał godność Doktora Honoris Causa Uczelni Państwowej im. Jana Grodka w Sanoku.
Zainteresowania zawodowe i naukowe Profesora I. Koteli koncentrują się na możliwościach stymulacji zrostu kostnego oraz zapobieganiu niekorzystnym następstwom urazów i złamań kości. Swoją działalność naukową i zawodową koncentrował na innowacyjnych badaniach interdyscyplinarnych, których celem było rozwiązywanie ważnych problemów leczniczych w ortopedii i traumatologii, a w szczególności: urazów i zmian pourazowych, opracowywania i aplikacji nowoczesnych technik operacyjnych oraz stosowania biomateriałów w chirurgii narządu ruchu. W pierwszym okresie rozwoju naukowego i zawodowego ukierunkował swoje zainteresowania na diagnostykę i leczenie zmian urazowych stawu kolanowego. Opracował i wprowadził do praktyki klinicznej oryginalną szynę umożliwiającą szczegółową diagnostykę patomechanizmu schorzeń stawu rzepkowo-udowego. Rozwijał innowacyjne metody leczenia operacyjnego chorób chrząstki stawowej kolana u dorosłych. Propagował kompleksowe leczenie zmian zwyrodnieniowych.
Jego doświadczenie zawodowe i naukowe zainspirowało go do kontynuacji badań nad leczeniem zmian zwyrodnieniowych dużych stawów. Stąd podjął współpracę z Katedrą i Zakładem Inżynierii Biomedycznej Politechniki Łódzkiej oraz Wydziałem Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH w Krakowie. We współpracy z grupą specjalistów z Akademii Górniczo-Hutniczej opracował i wdrożył do stosowania w Klinice implanty, w tym skoble kompozytowe o właściwościach biomechanicznych zbliżonych do tkanki kostnej, opracował założenia biomechaniczne ich stosowania w praktyce, a w szczególności określił warunki docisku międzyodłamowego, który w decydujący sposób wpływa na przebieg zrostu kostnego. W oparciu o przeprowadzone badania wprowadził do użycia śruby, gwoździe i płytki węglowo-epoksydowe w leczeniu urazów narządu ruchu.
Następnie prowadził prace badawcze przy współpracy z Politechniką Łódzką nad możliwościami zastosowania w ortopedii i traumatologii implantów pokrytych powłoką diamentu nanokrystalicznego. Współpracował z zespołem naukowo-badawczym Instytutu Fizyki Jądrowej Akademii Nauk w Krakowie. Uczestniczył w pracach doświadczalnych nad wzbogaceniem polietylenu w powłoki węgla nanokrystalicznego w celu zmniejszenia ścieralności części endoprotez.
Organizował wielokrotnie konferencje naukowe i kursy szkoleniowe dla lekarzy z udziałem wykładowców z Polski i z zagranicy. Wykładał na posiedzeniach naukowo-szkoleniowych Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego oraz Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. W ramach propagowania i rozpowszechniania profilaktyki opracowywał i wdrażał programy edukacyjne dla lekarzy i pacjentów we współpracy z Papieską Radą ds. Służby Zdrowia i Duszpasterstwa Chorych w Watykanie. Uczestniczył także dwukrotnie w zjazdach organizowanych przez Papieską Radę ds. Chorych w Watykanie zwracając uwagę na problemy niepełnosprawności i negatywnych skutków wpływu azbestu na zdrowie mieszkańców terenów skażonych tym minerałem.
____________
UWAGA! Ważna informacja dla osób
nominowanych do tytułu Osobowość Roku:
Mają Państwo możliwość uzupełnienia swojej prezentacji w ramach plebiscytu.
Możliwe jest bardziej szczegółowe przedstawienie swojej osoby, działalności
i dokonań, poprzez dodanie opisu i zdjęć.
____________
Czytaj więcej o plebiscycie
na www.gazetakrakowska.pl/osobowosc