Tesco w Przemyślu wypełnia się łóżkami i materacami dla potrzebujących z Ukrainy. Znajduje się tu centrum logistyczne dla uchodźców [FOTO]

Autokary Państwowej Straży Pożarnej, a także prywatnych przewoźników przywożą na parking przed budynek Tesco, z granicy z Medyki uchodźców z Ukrainy. W budynku po opuszczonym Tesco znajduje się centrum logistycznym dla uchodźców, gdzie wszyscy od od razu otrzymują pomoc. Pomieszczenia wypełnione są polowymi łóżkami, a także materacami. Są też punkty z jedzeniem, a także najpotrzebniejszymi rzeczami dla dzieci m.in. matki dostają mleko, zupki dla dzieci, smoczki, butelki, pieluszki itd.

Wczoraj w nocy cały budynek Tesco wypełniony był ludźmi. Ciągle przychodziły do niego nowe osoby. Dla niektórych Przemyśl jest tylko przystankiem w podróży. Nie wszyscy zatrzymują się na Podkarpaciu. Mnóstwo osób chce dostać się do Krakowa, Katowic, Poznania, Łodzi, Kołobrzegu, a także Gdańska. Są też osoby, które potrzebują dojechać do Czech, Włoch i Niemiec. Nie wszystkim, od razu udaje się jechać dalej. Jest też mnóstwo osób, którzy muszą spędzić noc w Przemyślu.

- Przyjechałam z trójką dzieci z Odessy - opowiada półprzytomna ze zmęczenia Alina. - Jedziemy do Szczecina, do kolegi męża, ale nie chcę dzisiaj jeszcze wyjeżdżać z Przemyśla. Czekam na moją kuzynkę, która jeszcze nie dotarła do granicy. Ona ma dwójkę malutkich dzieci, w wieku 1 i 3 latka. Moje dzieci są starsze i razem damy radę.

Alina spędzi dzisiaj noc na materacu, w budynku Tesco. - Nam nie trzeba żadnej wygody - najważniejsze, że już jesteśmy na miejscu i nie musimy uciekać dalej. Namawiałam też moje koleżanki, aby zabierały dzieci i uciekały z Ukrainy, ale nie wszystkie chcą zostawiać mężów i rodziców. Jedna z moich koleżanek wysłała tylko dzieci do Polski, miał się ktoś nimi zająć, a ona wróciła do męża. Nie chciała zostawić go samego.

W budynku spotykamy mnóstwo wolontariuszy, którzy mówią nie tylko w języku polskim, ale też ukraińskich.

- Jestem tutaj od rana - opowiada Karol, który do Przemyśla przyjechał z Rzeszowa. - Znam bardzo dobrze język angielski, a także ukraiński, ponieważ moja mama jest Ukrainką. Pomagam wszystkim, którzy tutaj przychodzą. Organizuję im noclegi nie tylko w Przemyślu i Rzeszowie, ale całej Polsce. Wszystkich kierowców, którzy zabierają ludzi dokładnie spisujemy, bo chcemy, aby uchodźcy bezpiecznie dotarli do celu.