Po wojnie zniszczony stadion został odnowiony; kryta trybuna mogła pomieścić aż 4 tys. osób. Na stadionie przy ul. Barskiej odbyło się wiele ligowych i pucharowych meczów, w tym dodatkowe spotkanie o tytuł mistrza Polski w 1948 roku Cracovia - Wisła (3:1). Na obiekcie rozgrywane były też - do czasu zbudowania stadionu Wisły - międzypaństwowe i międzymiastowe mecze.

Park Sportowy KS Garbarnia ogrodzony był wysokim drewnianym parkanem. Kibice, którym nie udało się dostać na największą w Polsce trybunę drewnianą (o świetnej widoczności z każdego z 4000 miejsc) bądź na wały z miejscami stojącymi, usytuowane wzdłuż trzech pozostałych boków boiska, często zaglądali przez ogrodzenie obiektu.

Niestety, 21 lutego 1973 roku stadion na Ludwinowie zakończył żywot za sprawą założonego wcześniej pod trybuną ładunku wybuchowego (użyto 10 kg amonitu przy pomocy 220 zapalników). W tym miejscu miał bowiem powstać (i powstał), zbudowany przez Amerykanów, Hotel Forum (dziś z jego dawnej świetności została tylko olbrzymia reklama na budynku).

Po zburzeniu stadionu nad Wisłą władze miasta obiecywały Garbarni zbudowanie obiektu na 25 tys. miejsc, w którym obok boiska znajdować się będą także m.in. hale treningowe, kryta pływalnia, sale klubowe, salę ćwiczeń siłowych, pokoje gościnne i stołówkę. Trybuny miał być w jednej trzeciej przykryte dachem. Tak miał wyglądać stadion Garbarni projektowany w połowie lat 70. Skończyło się na obietnicach...