Wyniki nie dziwią, ponieważ ta trójka liderów jest od pewnego czasu niezmienna i można zaryzykować stwierdzenie, że tak zostanie do samych wyborów. Jeżeli oczywiście te osoby zdecydują się kandydować. Liderem jest prezydent Jacek Majchrowski, którego pozycja rośnie. W sondażach sprzed paru miesięcy jego notowania wyglądały skromniej. Jeżeli tendencja jest stała, to rokuje jak najlepiej urzędującemu prezydentowi i będzie go to wiodło do następnej kadencji. Jeśli nie wywalczonej w pierwszej, to na pewno w drugiej turze. Na drugim miejscu mamy panią Małgorzatę Wassermann, która uzyskuje poparcie Prawa i Sprawiedliwości.
Wydaje się, że niezależnie od tego, jaki byłby kandydat partii rządzącej na prezydenta Krakowa, to mógłby liczyć na podobny wynik w pierwszej turze. Gdybyśmy mieli drugą turę z udziałem prezydenta Majchrowskiego i pani Wassermann, to zwycięstwo tego pierwszego wydaje się pewne. Znaczący jest wynik Łukasza Gibały. Tutaj też widać wzrost od momentu ostatnich sondaży. Gibała jest dostrzegalnym kandydatem. To trzecia siła w Krakowie. Bardzo intensywnie pracuje. Pokazuje rozwiązania programowe.
Jest szalenie aktywny, więc to procentuje. Ale to nie jest na tyle duży wzrost poparcia, aby kandydatowi dawać szansę na nawiązanie walki z dwójką liderów i wejście do drugiej tury. I na koniec Platforma Obywatelska, której tradycyjnie w Krakowie nie ma, co jest pewnego rodzaju paradoksem, bo w wyborach parlamentarnych czy prezydenckich, kandydaci tej partii uzyskują znaczące poparcie, a nawet wygrywają w miastach. Natomiast od pewnego czasu piętą achillesową tego ugrupowania jest niezdolność do wykreowania kandydata liczącego się w wyborach prezydenckich Krakowa. Niezależnie, kto nim jest, nie uzyskuje poparcia. Wyborcy już zapomnieli o Platformie jako o ugrupowaniu, które może rywalizować o fotel ojca miasta.
