„Podejrzana”, reż. Chan-wook Park, Korea Południowa 2021, 138'

Zafascynowany Zawrotem głowy koreański reżyser Park Chan-wook (Służąca, Oldboy) spłaca dług zaciągnięty u Alfreda Hitchcocka – i robi to w niesamowitym stylu.

W jego nagrodzonym w Cannes za reżyserię filmie żonaty policjant poznaje młodą wdowę, której mąż zginął w wypadku. Już wkrótce zaczyna nocować pod jej oknem, obserwując codzienność kobiety. Z czasem wyniszczająca obsesja zamienia się w miłość. A może miłość zamienia się w obsesję? Podejrzana to chyba najpiękniejszy romantyczny film roku, o miłości, której nikt nie zauważył i której być może wcale nie było. Ale skoro jej nie było, to dlaczego tak boli?

„IO”, reż. Jerzy Skolimowski, Polska 2022, 86'

IO to zapierająca dech w piersiach odyseja, porywające kinowe doświadczenie i nakręcony z imponującym rozmachem obraz współczesnego świata. Film Jerzego Skolimowskiego stał się sensacją festiwalu w Cannes, skąd wyjechał z Nagrodą Jury.

Opowieść o nas samych, odbijających się w oczach pewnego osiołka, zachwyciła artystyczną brawurą i młodzieńczą energią, choć firmuje ją swoim nazwiskiem 84-letni mistrz europejskiego kina. Podróż, w jaką zabiera nas Skolimowski, wiedzie przez całą Europę: od cyrku przez stadiony i parkingi dla tirów, po pałace. Od głupoty, przez przemoc, po przebłyski dobra i solidarności. Dzieło, które łączy realistyczne i wizjonerskie, przyziemne i metafizyczne, krytyczne i empatyczne; swoim rozmachem przypomina najwspanialsze obrazy Hieronima Boscha i Pietera Bruegla. W podróży towarzyszą bohaterowi m.in. Sandra Drzymalska, Mateusz Kościukiewicz i Isabelle Huppert.

„Tori i Lokita”, reż. Luc Dardenne, Jean-Pierre Dardenne, Francja/Belgia 2022, 88'

Najnowszy film braci Dardenne, dwukrotnych laureatów Złotej Palmy na festiwalu w Cannes (za Rosettę i Dziecko), którzy pozostają filmowym sumieniem Europy.

Dzieciaki z Beninu – Tori i Lokita – dostały się do Europy niebezpiecznym szlakiem przez Morze Śródziemne i starają się o prawo pobytu w Belgii. Podają się za rodzeństwo, ale czy faktycznie nim są? Bez żadnych papierów nie mogą tego udowodnić, nie mają też prawa pracować. Jedyną szansą na zarobek staje się sprzedaż narkotyków. Czy uda im się wyrwać z błędnego koła, w które wciąga migrantów świat przemocy.