Pomocnik: Włodzimierz Smolarek
Tłok w ataku, więc z konieczności tutaj. Wahaliśmy pomiędzy Robertem Gadochą a nieżyjącym już Włodzimierzem Smolarkiem i choć pierwszy z wymienionych był niewątpliwie bardziej błyskotliwym dryblerem, to jednak decydujemy się na drugiego, bo taki przebojowy twardziel i cwaniak (w pozytywnym tego słowa znaczeniu) przyda się tej drużynie. Cenimy go nie tylko za mundial w Hiszpanii i pamiętny mecz z ZSRR.
Gadochę skreśla również to, że podobno kiwał nie tylko na boisku i nie tylko rywali - tak przynajmniej twierdzą jego byli koledzy z reprezentacji. To jednak historia na inną okazję. Za to Smolarkowi zawdzięczamy syna Euzebiusza, który również miał swoje wielkie chwile w reprezentacji, że przypomnimy tylko mecz z Portugalią w Chorzowie, w eliminacjach Euro 2008.
Napastnik: Grzegorz Lato
Grzegorz Lato karierę kończył jako prawy pomocnik, ale na mundialu w 1974 roku występował jako prawoskrzydłowy i wracał z niego jako król strzelców. Dlatego ustawiamy go w ataku
W tamtego mundialu Lato wrócił jeszcze z medalem za trzecie miejsce. Osiem lat później w Hiszpanii zdobył kolejny krążek, jest również mistrzem i wicemistrzem olimpijskim, choć w 1972 roku w Monachium za dużo sobie nie pograł. Kogoś z takim dorobkiem w naszej drużynie zabraknąć po prostu nie może.
Napastnik: Andrzej Szarmach
Czemu nie Włodzimierz Lubański? - ktoś przytomnie zapyta. Ano temu, że o ile legenda Górnika Zabrze ma w dorobku olimpijskie złoto, a w kadrze nastrzelał więcej goli, to jednak Andrzej Szarmach strzelał je w ważniejszych momentach, bo na trzech kolejnych mundialach. Z dwóch przywiózł medale za trzecie miejsce, a w 1974 roku został wicekrólem strzelców. Dwa lata później przywiózł olimpijskie srebro z Montrealu, zostając najskuteczniejszym piłkarzem turnieju. Jako piłkarz "Diabeł" słynął zwłaszcza ze znakomitej gry głową - mówiło się, że wsadza ją tam, gdzie inni baliby się włożyć nogę. Sami zresztą zobaczcie...
Jeszcze jakieś wątpliwości?
Napastnik: Robert Lewandowski
Najwięcej występów (110). Najwięcej bramek (60). Najwięcej hat-tricków (6). Jeszcze chwila i trudno będzie znaleźć jakąś reprezentacyjną klasyfikację, której nie będzie otwierał Robert Lewandowski. Trudno też sobie wyobrazić, by kapitan Biało-Czerwonych nie znalazł się w jedenastce. Nawet jeśli jego dorobek na wielkich imprezach jest w porównaniu z kolegami z ataku mizerny. Takiej „maszyny” do strzelania goli (takim mianem określił go niedawno angielski dziennik „Guardian”) nie mieliśmy chyba jeszcze nigdy i nieprędko (być może nigdy) nie doczekamy się kolejnej. Nie ma tematu.
