39. rocznica inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II

W wygłoszonej homilii ks. kardynał zwrócił uwagę na to, że świętość Papieża Polaka sprawiła, że jego kult szerzył się spontanicznie i nie mogło zabraknąć w nim Krakowa. Stąd idea powstania Centrum świętego Jana Pawła II.

Krakowscy Bracia kurkowi jak zwykle wystąpili w pełnej gali kontuszowej. Do świątyni weszli kruchtą bracką, która powstała z fundacji braci kurkowych i poświęcona w ubiegłym roku. Podczas mszy świętej grała orkiestra reprezentacyjna kopalni soli w Wieliczce. Po nabożeństwie król kurkowy Piotr M. Mikosz wręczył księdzu kardynałowi medal królewski oraz ryngraf przygotowany na pielgrzymkę do Częstochowy, która odbędzie się w dniach 3-4 listopada br. Medal królewski wręczono także ks. generałowi biskupowi Józefowi Guzdkowi.

Historia związków Bractwa Kurkowego z Karolem Wojtyłą, biskupem krakowskim i następcą świętego Piotra na stolicy apostolskiej jest bogata i sięga odległych czasów. W 1926 roku, w październiku do Bractwa Kurkowego został przyjęty Leon Wiadrowski, krakowski pozłotnik, który prowadził zakład przy ul. Floriańskiej 7, wuj sześcioletniego wtedy Karola Wojtyły. Żona Leona Wiadrowskiego, z domu Kaczorowska, była siostrą matki Karola Wojtyły. To właśnie mistrz Wiadrowski sporządził ramy do portretów królewskich wiszących dziś w Celestacie. Tuż przed wybuchem II wojny światowej drogi młodego Karola Wojtyły i bractwa ponownie się zeszły. Mianowicie jako aktor występował w komedii muzycznej napisanej przez Mariana Niżyńskiego pt. Kawaler księżycowy. Premiera przedstawienia odbyła się podczas abdykacji króla kurkowego Tadeusza Polaczka-Korneckiego 18 czerwca 1939 r.
W czasie II wojny światowej Karol Wojtyła pracował jako robotnik w kamieniołomach na Zakrzówku. W tym czasie poznał Jerzego Korohodę, późniejszego profesora na Uniwersytecie Jagiellońskim. Profesor również był członkiem Bractwa Kurkowego. Podjęte w trakcie okupacji studia teologiczne pozwoliły Karolowi Wojtyle na zetknięcie się z wybitnym biblistą, utalentowanym malarzem, z zarazem od 1919 do 1951 roku kapelanem Bractwa Kurkowego, ks. prof. Józefem Kaczmarczykiem. Oni wszyscy wprowadzali ks. Wojtyłę w historię Bractwa Kurkowego.

Braci kurkowych otrzymujących serdeczne kontakty z metropolitą krakowskim ks. kardynałem Karolem Wojtyłą nie mogło zabraknąć w Watykanie podczas inauguracji pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II. Do Rzymu pojechała czteroosobowa delegacja: Władysław Wiciński, Stanisław Bolechała, Józef Bobula i Feliks Adamski. Krakowianie w odświętnych kontuszach zajęli miejsca w pierwszym rzędzie gości. Dzień po ingresie, 23 października doszło do spotkania papieża z braćmi kurkowymi. Powiedział wtedy - "przyjeżdżajcie tu do nas, tu jest teraz wasz drugi dom, módlcie się za mnie, pomóżcie mi, ażebym mógł wam i całemu Kościołowi służyć jak najdłużej".

Serdeczne kontakty bractwa z Ojcem Świętym Janem Pawłem II trwały przez cały jego pontyfikat. Bracia uczestniczyli również w pogrzebie Jana Pawła II, w uroczystościach beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych. Wznosili ku Jego chwale pomniki. W Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie ich staraniem wyposażona została kruchta bracka. W ubiegłym roku dzięki donacji króla kurkowego AD 2013 Mirosława Malinowskiego został wydany album pt. "Innych nie było, gdy wy staliście przy mnie" dokumentujący relacje krakowskiego Bractwa Kurkowego z papieżem Janem Pawłem II.
Dlatego nie mogło braci kurkowych zabraknąć również w czasie niedzielnych uroczystości związanych z 39. rocznica inauguracji pontyfikatu Papieża Polaka. Tym bardziej, że były metropolita krakowski ks. kardynał Stanisław Dziwisz również jest członkiem honorowym konfraterni.