Zmniejszenie piersi jest dużo trudniejszym technicznie, dłuższym i poważniejszym zabiegiem niż ich powiększenie. Jeśli piersi są bardzo duże, to przeniesienie kompleksu otoczka-brodawka w odpowiednie położenie tak, aby pacjentka nie straciła czucia, jest dla chirurga dużym wyzwaniem.

Po operacji zmniejszenia biustu większa jest też możliwość powikłań. Pacjentka ma znacznie więcej blizn, a część z nich może być bardzo przerośnięta. Odczuwanie w tym obszarze może być również zmienione, a to z kolei może stać się dla operowanej kobiety dużym problemem.

- Najstarsza pacjentka, którą operowaliśmy zmniejszając jej biust miała 76 lat, najmłodsza niewiele ponad 20 - mówi prof. Bogusław Antoszewski, ordynator oddziału klinicznego chirurgii plastycznej w szpitalu im. N. Barlickiego.

Na operacje zmniejszenia biustu decydują się najczęściej kobiety w trzeciej dekadzie życia. Lekarze radzą pacjentkom, aby decyzję o redukcji piersi i ich podniesieniu podjęły dopiero po urodzeniu dziecka, a to dlatego, że operacja oznacza utratę możliwości karmienia piersią. W zależności od oczekiwań pacjentki lekarze redukują większy lub mniejszy obszar tkanki piersiowej. Kobiety oczekują, że po operacji ich atrybut kobiecości nadal będzie co najmniej w średnim rozmiarze.

- Jednej z naszych pacjentek, bardzo młodej kobiecie, zmniejszaliśmy piersi z rozmiaru J do rozmiaru D - wspomina dr n. med. Paweł Pisera, specjalista chirurgii plastycznej, zastępca ordynatora oddziału klinicznego w szpitalu im. N. Barlickiego.

Prawdopodobnie największy na świecie stanik dostępny w normalnej sprzedaży stworzyła łodzianka Ewa Michalak. Ma brytyjski rozmiar 70P czyli polski 70Z