Ewakuowani z Mariupola opowiadali, jak ich poniżali Rosjanie, nim pozwolili wejść do auobusów

4 maja 2022, 7:53

Ci, którym udało się ewakuować z huty Azowstalu opowiadają o poniżeniach, jakich doznali ze strony Rosjan

Nie skończył się jeszcze koszmar cywilów, którzy schronili się w podziemiach huty w Mariupolu. Ci, którym pozwolono wyjechać, mówili o poniżeniach ze strony Rosjan, nim pozwolono im wejść do autobusów.

W środę ma dojść do kolejnej ewakuacji cywilów, którzy schronili się w podziemnych tunelach huty Azowstal w Mariupolu. Ci, którzy przeżyli piekło, opowiadali, jak ich traktowali okupanci.

Uchodźców z Mariupola nazywano „ukraińskimi szumowinami”, sprawdzono ich bieliznę i przymusowo pobierano odciski palców, nim wpuszczono do autobusów Czerwonego Krzyża.

Dziesiątki ukraińskich cywilów, którzy przybyli do centrum pomocy ONZ w Zaporożu, również przekazało przerażające relacje o swoim upiornym życiu w bunkrach w hucie Azowstal.

Jedna z ocalałych, 54-letnia Elina Vasylivna mówiła: Pobrali nam odciski palców, robili zdjęcia. Kręciło mi się w głowie.
Pytano nas w ich ankiecie, co myślimy o wojnie, o naszym rządzie. Nazywali nas „ukraińskimi szumowinami”. Odebrano nam telefony, sprawdzano naszą bieliznę.

Powiedziała, że widziała piekło, dodając: Nigdy nie życzyłabym tego najgorszemu wrogowi. To był horror, koszmar.

Wasyliwna ukryła się w bunkrze z członkami rodziny, w tym z 82-letnią matką. Niemal od początku byli głodni. Jej syn przyniósł herbatniki zmieszane z cementem i szkłem. - Otrzepaliśmy je i zjedliśmy, bo nie widzieliśmy chleba od sześciu tygodni - dodała.
47-letnia kobieta, która nie chciała podać nazwiska, powiedziała: Nie było wody, prądu ani gazu. Ciągłe bombardowania, samoloty. Wszystko lało się z nieba. Byliśmy w piwnicy przez miesiąc i wszystko się trzęsło. Ziemia ciągle się trzęsła. Mój syn został w Azovstalu, mój brat zginął. Teraz zaczęły się dla mnie tortury. Czekamy tylko, martwiąc się o cywilów, o pozostawione dzieci.