Kraków. Ceny nieruchomości premium. TOP 15 najdroższych mieszkań w Krakowie. Tak wygląda (i tyle kosztuje) luksus!

Bez jaj, Kraków to jednak nie Berlin /moje ukochane miasto/, a nawet Warszawa. Moje rodzeństwo posiada wielkie domy, w cudnej okolicy, przy granicy z Brandenburgią, a dokładnie powiatem Uckermark, mile wspominam dzieciństwo, ale zawsze mi było do nich bliżej, gdy mieszkali w małych przytulnych mieszkankach.

Taką landarę kupioną za wielkie pieniądze trzeba jednak ogrzać, opłacać i utrzymać w czystości. Koszty muszą być ogromne. Stąd ta zakamuflowana w artykule autoreklama. Wątpię czy bez pomocy z zewnątrz ktoś jest w stanie to ogarnąć. Poza tym, ciekawe jak z miejscami do parkowania dla gości ? Do właścicieli takich mieszkań nikt raczej tramwajem nie przyjeżdża. Te mieszkania są wręcz paskudne, nigdy nie chciałbym w nich i tej okolicy mieszkać, również na duży hałas i zalegający dłużej niż w innych częściach miasta smog. Ciekawe, w jakich odległości od oferowanych mieszkań znajduje się jakiś sklep spożywczy z pieczywem, zieleniak, punkt usługowy ?

"Zanosi się na to, że międzynarodowe fundusze inwestycyjne zostaną wywłaszczone z setek tysięcy mieszkań. Jeśli większość berlińczyków w referendum zagłosuje „za” - a sondaże na to wskazują - to do tego dojdzie. Senat Berlina będzie musiał wtedy skorzystać z artykułu piętnastego niemieckiej konstytucji i wywłaszczyć wszystkich korpo-landlordów.

[..]

Czyli kogo?

Uspołecznieniu podlegaliby właściciele, którzy mają powyżej trzech tysięcy mieszkań w Berlinie. Do końca nie wiadomo, ilu ich jest, bo poza korporacjami giełdowymi takimi jak Deutsche Wohnen czy Akelius, na rynku mieszkaniowym funkcjonują różne spółki-cienie, „spółki w spółce”, spółki-córki międzynarodowych korporacji rozsiane po rajach podatkowych. Walka mieszkańców Berlina z podwyżkami czynszów często rozpoczyna się od żmudnych prób zorientowania się, czyje właściwie jest mieszkanie, w którym żyję. Te spółki mają dziwne poetyckie nazwy, a potem się okazuje, że na końcu jest tylko skrzynka na listy. Po internecie krążyło zdjęcie z Luksemburga, gdzie na jednej skrzynce znajdowało się siedemdziesiąt różnych nazw firm, chodzi w tym wszystkim oczywiście o unikanie podatków. Jeżeli uspołecznimy korporacje oraz te „spółki-cienie”, o których już wiemy dzięki śledztwom dziennikarskim, to jest to łącznie ponad 250 tysięcy mieszkań.

I po co je zabierać prywatnym firmom i funduszom inwestycyjnym?

Bo przez działania tych firm ceny tak oszalały, że za chwilę nie będzie się dało się tu żyć – już są badania, które pokazują, że 40 proc. berlińczyków w wieku 45-55 lat nie będzie stać na pozostanie w mieście na emeryturze, jeśli dynamika cen się nie zmieni.

[..]

Spekulacja mieszkaniami przybrała już tak patologiczne formy, że one obracają się przeciwko samym rynkom. Na przykład w San Francisco ceny nieruchomości tak wzrosły, że w mieście brakuje pracowników usług publicznych, na wynajęcie mieszkania nie stać pielęgniarek, nauczycieli, śmieciarze rezygnują z pracy, bo muszą dojeżdżać codziennie dwie godziny z innych miejscowości, gdzie ceny mieszkań nie oszalały. Więc to musi w końcu upaść, przecież bogacze z Doliny Krzemowej, którzy osiedlili się w San Francisco, nie będą chcieli żyć w mieście, w którym nikt nie wywozi śmieci. Nawet strona neoliberalna zaczyna podważać ten reżim własności, cały numer „The Economist” był o tym, że spekulacja nieruchomościami doszła już do ekstremy."

Chciałbym spytać, czy taką samą sytuację mamy w Krakowie? Miasto jest uparcie betonowane, bo jakieś "korporacje" znalazły sobie metodę na "lokowanie pieniędzy" z którymi nie wiedzą, co zrobić?