Jestem Rubi, kotka, która trafiła tutaj z uszkodzoną szyją. Miałam ropień i torbiel, ale usunęli ją. Mówili, że jak dojdę do zdrowia, to szybko znajdę dom, ale od momentu kiedy tu trafiłam minęło już 4 lata, 2 miesiące i 10 dni. Nikt mnie nie zechciał.. Nie wiem dlaczego, ale odliczam każdy kolejny dzień spędzony tutaj. Chciałabym mieć kochający dom z miejscem u człowieka na kolanach.. Może ty zechcesz mnie przygarnąć? Kontakt: Marek (606-135-362)

Cześć, trochę się tego nie spodziewałeś, ale jest nas dziś tutaj dwoje.. Nie mamy imion. Po prostu nazywają nas „chomiki”, ale jak inaczej, skoro nimi jesteśmy? Nigdy nie mieliśmy imion.. Wydaje nam się, że byliśmy nietrafionym prezentem. Znudziliśmy się i nasz właściciel wyrzucił nas na śmietnik. Niestety to prawda. Ktoś znalazł nas w klatce w śmietniku i zadzwonił do KTOZ-u. Szybko przyjechali po nas i zabrali nas tutaj. Dostaliśmy jedzenie, bo od poprzedniego pana było tylko trochę chleba, a przecież to zupełnie nie dla nas.. Dali nam też czystą i nową klatkę, już nie musimy spać we własnych odchodach.. Kochaliśmy go, a on nas potraktował jak rzecz.. Zużytą i niepotrzebną. Cudem przeżyliśmy na tym zimnie, a do tego niedożywieni. Teraz szukają nam odpowiedzialnego domu, gdzie będą nas kochać. Znacie taki? (tel. 12 429 43 61)

Jestem Jenny, suka w typie owczarka niemieckiego. Trafiłam tutaj bardzo płochliwa, nie umiałam chodzić na smyczy. Podobno szanse na dom, jak trochę zaufam ludziom miały być duże, ale czekam tu już kolejny rok i końca nie widać.. Chyba nikt nie chce dorosłego psa, nierasowego. To, że nie mam rodowodu już mnie przekreśla, do tego nie jestem szczeniakiem, a piękna też nie jestem.. Chociaż tutaj wszyscy mówią, że mam swój urok. Tylko dlaczego do tej pory nikt mnie nie adoptował? Potrzebuję kochającego domu, z ciepłym kątem.. Proszę, nie każ mi czekać kolejnego roku.. Nie chcę tu umierać.. Kontakt: Paulina (tel. 604454834)

Mam na imię Dzidzia, trafiłam tutaj w wieku około 5 miesięcy. Byłam maleństwem, ale już wtedy nie miałam zbyt lekko. Walczyłam o przetrwanie, a ludzie na budowie bardzo mnie przeganiali, bałam się, że mnie uderzą, bo często gonili mnie z kijami w ręce. Na szczęście zobaczyła to dobra osoba, która natychmiast zareagowała i otoczyła mnie opieką. Szukam domu, jednak to już trwa trzy lata i nadal nikt mnie nie chce.. Wiem, że jestem czarna, ale nie przynoszę pecha.. Przysięgam! (tel. 602-118-659)