Nie od dzisiaj wiadomo, że Kęty siatkówką stoją. To właśnie dzięki tej dyscyplinie ambasadorami tego miasta w Polsce są Piotr Gruszka, wieloletni reprezentant Polski, do którego po ostatnim mistrzostwie świata biało-czerwonych dołączył Mateusz Mika. Legendą stała się już jego rozmowa z jednym z dziennikarzy po zdobyciu przez Polaków złotego medalu, który gratulował Mice najlepszego meczu w karierze, bo decydującego o mistrzostwie, na co zawodnik ze stoickim spokojem odparł, że najlepszy mecz to rozegrał w... Kęczaninie. Wydawałoby się, że uchodzący za kuźnię siatkarskich talentów Kęczanin może być spokojny o byt. Okazuje się, że jednak nie...
Jeden z wiodących sponsorów wycofał się ze wspierania sportu. Prezes i trener Kęczanina w jednej osobie, Marek Błasiak, nie zamierza tego komentować, wychodząc z założenia, że był czas, kiedy sponsor angażował się we wspieranie lokalnego sportu, a teraz być może firma ma inne priorytety. – Na razie chcemy przede wszystkim dograć pierwszoligowy sezon do końca, bez konieczności zwalniania zawodników, których pozyskaliśmy przecież z różnych stron Polski – tłumaczy prezes Błasiak. – Staramy się jakoś załatać dziurę budżetową. Czy nam się to uda? Dzisiaj na to pytanie nie jestem w stanie odpowiedzieć.
Kibice byli zachwyceni, patrząc, jak ich drużyna systematycznie pnie się w sportowej hierarchii, by trzy lata temu cieszyć się z awansu do zaplecza ekstraklasy. – _Skoro poprzeczka szła coraz wyżej, staraliśmy się jakoś podołać wyzwaniu, więc szukaliśmy zawodników ogranych na szczeblu centralnym. Nasi wychowankowie nie byliby w stanie udźwignąć ciężaru walki z ekipami bardziej doświadczonymi, a przecież nikt nie chce być tzw. chłopcem do bicia _– podkreśla Marek Błasiak.
W poprzednim sezonie kęczanie spadli z zaplecza ekstraklasy, w drugim sezonie w nim występów, ale wrócili do niego dzięki reorganizacji rozgrywek. Sztab szkoleniowy zdecydował się odmłodzić kadrę pierwszego zespołu, stawiając na spragnioną sukcesu młodzież, która wcześniej występowała głównie na parkietach Młodej Ekstraklasy. Wiązało się to oczywiście z mniejszym budżetem. Jak się okazało, było to trafne posunięcie. Młodzież odważnie weszła w seniorską rywalizację, prezentując się lepiej niż zespół sprzed roku, oparty na doświadczonych graczach. – Nasi młodzi chłopcy naprawdę wiele potrafią. Pozostaje pytanie, czy uda nam się w nich wyzwolić jeszcze ducha walki. Trudno się gra, gdy głowa zaprzątnięta jest innymi myślami – tłumaczy Marek Błasiak.
Kęczanin to obecnie najbardziej prężny ośrodek szkolenia w Małopolsce. W ligowej rywalizacji uczestniczy dziewięć jego zespołów młodzieżowych. Obecnie cztery walczą o prawo gry w ćwierćfinale mistrzostw Polski. Rywalizacja kończąca pierwszy etap rozgrywek odbywa się systemem turniejowym. Dwie ekipy muszą wyjechać aż do Bobowej i Wieliczki. To są koszty transportu, zakwaterowania, wyżywienia, bo turniej trwa trzy dni. – Chodzi o dziesiątki tysięcy złotych – wylicza Marek Błasiak, który w równym stopniu troszczy się o młodzież, jak i seniorów. Liczy, że samorząd wesprze rywalizację młodzieży. – Jeśli sponsorzy nam się wykruszą, a i samorząd nie udzieli nam wsparcia na miarę oczekiwań, to na pewno w przyszłym sezonie nie tylko nie zgłosimy seniorów do rozgrywek, ale też i stan posiadania młodzieży będzie znacznie mniejszy. Tym samym zamkniemy pewną piękną historię naszego klubu.
Ewentualne zlikwidowanie seniorów jest działaniem na krótką metę. Dlaczego? Bo to właśnie pierwszy zespół jest nie tylko wizytówką klubu, ale też i miasta. Seniorzy są magnesem przyciągającym młodzież do sportu, która z kolei ma perspektywę walki w dobrym towarzystwie i ewentualnego przebicia się do mocniejszych ekip. To właśnie tacy zawodnicy jak m.in.: Karol Behrendt, Bartosz Pietruczuk, Mateusz Błasiak czy Bartosz Mariański są dowodem na to, że w Kęczaninie dobrze szlifuje się siatkarskie talenty. Czy następne pokolenia zawodników także dostaną swoją szansę?
