W średniowieczu do większości transakcji niezbędna była zawsze waga. Kwoty podawano w "idealnych" jednostkach rozrachunkowych, np. w grzywnach lub polskich złotych. Jednak monety, choć mogły odpowiadać im kwotowo, mogły zarazem znacznie różnić się wagą i zawartością kruszcu. Dopiero zastosowanie wagi pozwalało jednoznacznie określić, ile tak naprawdę monet- i jakich- powinno przepłynąć od kupującego do sprzedającego.

„Targ na ziemiach wschodnich Słowian”, 1912 r.