Kraków lata 90.

Nie trzeba przedstawiać: samo serce Krakowa, Wawel. A jednak widok bulwarów wiślanych okupowanych przez saneczkarzy dla wielu z nas zapewne zaskakujący. Zdjęcie wykonano około 1950 roku.

W 1950 roku Kraków liczył 344 tysiące mieszkańców. W tym też roku, w połowie marca, zmienione zostały nazwy 422 z jego ulic. Tak pisał o tym "Dziennik Polski" z 15 marca 1950 r.: "W wielu dzielnicach przed przyłączeniem ich do wielkiego Krakowa ulice nosiły te same nazwy co w Krakowie. Sprawa ta wymagała uregulowania i na ostatnim posiedzeniu Zarządu Miejskiego obradowano nad ustaleniem nowych nazw ulic". Nowe nazwy miały być "związane z postaciami zasłużonymi w ruchach postępowo-rewolucyjnych od Kołłątaja i Kościuszki do ostatniej wojny oraz na polu nauki, sztuki, pedagogiki i literatury". Dla uczczenia działaczy ruchu robotniczego m.in. przemianowano ul. Prażmowskiego na ul. Juliana Marchlewskiego, a ul. św Gertrudy na ul. Ludwika Waryńskiego.

W połowie lat 50. ruszyły prace przy konserwacji Sukiennic. Tu - dwaj robotnicy przy remoncie attyki.

Generalny remont Sukiennic trwał w latach 1955-57. Poddano też wtedy konserwacji renesansowe maszkarony attyki i uzupełniono zniszczony zespół tych rzeźb trzema nowymi (o czym przypominają Waldemar Komorowski i Aldona Sudacka w książce "Rynek Główny w Krakowie".