25 dziwnych gier i dyscyplin sportowych, o których pewnie nie słyszałeś [ZDJĘCIA]
8. Sepak Takraw
Połączenie piłki nożnej, siatkówki, akrobatyki, w pewnym sensie podobne do znanej w Polsce siatkonogi (różnic jest jednak kilka). Trzyosobowe zespoły grają przez siatkę małą ratanową (lub z tworzywa sztucznego) piłką, z 12 otworami (obwód ok. 44 cm, waga ok 180 g); nie wolno odbijać rękami.
W profesjonalnych meczach w hali korzysta się z boisk zbliżonych wymiarami do badmintonowych, w tym przypadku 13,4 na 6,1 m. Siatka zawieszona jest na wysokości 1,52 m (1,42 m dla kobiet).
Gra jest bardzo widowiskowa. Atakuje się efektownymi przewrotkami, kopnięciami niczym z karate. Jak w siatkówce, jedna drużyna wprowadza piłkę do gry, druga przyjmuje serwis i rozgrywa akcję. Kto trafi w pole przeciwnika, zdobywa punkt. Gra się do wygranych 2 lub 3 setów (do 21 pkt).
Dyscyplina jest bardzo popularna w południowo-wschodniej Azji (w Tajlandii uznawana jest za sport nr 2, po boksie tajskim). Oficjalna nazwa wywodzi się z Tajlandii i Malezji: "sepak" po malajsku znaczy kopnięcie, a "takraw" po tajsku oznacza małą ratanową piłkę. W innych krajach regionu podobne gry występują pod innymi nazwami.
Wzmianki o takiej grze w kulturze Malezji sięgają XV wieku. Zasady w obecnej formie skodyfikowane zostały w 1965 r. Rozgrywkami zarządza międzynarodowa federacja ISTAF (International Sepak Takraw Federation). Od 1990 r. dyscyplina jest w programie Igrzysk Azjatyckich.
