Współautorem publikacji jest Alessandro Alciato, którego dwie inne autobiografie (Andrei Pirlo – „Myślę, więc gram”, i Carlo Ancelottiego – „Nienasycony zwycięzca”), jakie ukazały się w Polsce odpowiednio w 2014 i 2015 roku, zostały bardzo dobrze przyjęte przez czytelników. Nie inaczej powinno być i z tą pozycją, wyróżnioną tytułem Piłkarskiej Książki Roku 2021 we Włoszech.
Legendarny napastnik reprezentacji Ukrainy, Dynama Kijów i Milanu w interesujący i szczery sposób wspomina swe życie i karierę, sięgając pamięcią nie tylko do wielkich sukcesów, ale i różnych problemów (np. ewakuacji z domu po katastrofie w Czarnobylu, rozczarowującego pobytu w Chelsea Londyn i chronicznego bólu pleców).
Jednym z „problemów” Szewczenki okazał się… Jerzy Dudek, który w dogrywce finału Ligi Mistrzów (Liverpool – Milan w 2005 roku) kapitalnie obronił jego uderzenia, a w serii karnych decydującą jedenastkę. „Z tysiąc razy oglądałem jego podwójną interwencję po moich strzałach, co najmniej sto razy cały mecz” – pisze „Szewa”, dodając, że przez trzy miesiące był „zakładnikiem Stambułu”, budził się w środku nocy zlany potem, krzyczał...
„Szewczenko. Moje życie, mija piłka”. Autorzy: Andrij Szewczenko i Alessandro Alciato. Wydawnictwo: Sine Qua Non. Liczba stron: 362. Cena okładkowa 44,99 zł.
