Edvinas Girdvainis (Piast Gliwice)
Takiego debiutu na murawach Ekstraklasy z pewnością sobie nie zaplanował. Polskim kibicom zaprezentował się mając udział przy ośmiu bramkach w jednym tygodniu – szkoda tylko, że wszystkie wpadły na konto przeciwników. Teraz może być już tylko lepiej. Pytanie czy w najbliższym czasie dostanie szanse na rehabilitację.
Dmitrij Wierchowcow (Korona Kielce)
Chyba najsłabszy z całej słabej linii defensywy Korony. Hojnie zapraszał przeciwników pod własną bramką, goszcząc ich tam jak tylko najlepiej umiał. Krzysztof Piątek oraz Krzysztof Janus w ogóle nie zdawali się zwracać na niego uwagi. We własnym polu karnym uciekał przed piłką – nawet jeżeli prześlizgując się obok niego, leciała prosto do bramki.
Jakub Wawrzyniak (Lechia Gdańsk)
Tak jak jego partnerów z linii defensywy nie można zbytnio krytykować, tak Wawrzyniak dołożył swoje trzy grosze do zwycięstwa Wisły. Najpierw zagapił się nieco przy rzucie wolnym, przez co uciekli mu wiślacy, a później zagrał ręką we własnym polu karnym przez co skłonił sędziego Daniela Stefańskiego do podyktowania rzutu karnego. Dominik Furman skwapliwie to wykorzystał, dając swemu zespołowi fantastyczny rezultat na rozpoczęcie sezonu.
Pomoc: Michał Masłowski (Piast Gliwice)
Bardzo późno przebił się na ekstraklasowe areny, jeszcze później stał się odkryciem sezonu. Bohater jednego z najdroższych transferów naszej ligi. Jego przejście do Legii miało być kolejnym stopniem w karierze, a okazało się początkiem końca. Nękany kontuzjami w Warszawie miał słabszy okres, więc sprowadzenie go w szeregi wicemistrza Polski wyglądało na dość ekscentryczne posunięcie. W starciu z Cracovią pomocnik nie udowodnił jednak, że włodarze Piasta podjęli dobrą decyzję, a wręcz przeciwnie – swoja bezradnością jedynie dał kolejne argumenty krytykom.
