Amalia Freud (1835-1930)

Matka znanego psychoanalityka Zygmunta Freuda. Związana z nimi historia jest nietypowa, jednak znacznie wpłynęła na rozwój psychologii.

Pewnego dnia, 4-letni Zygmunt podróżował z rodziną pociągiem. Wtedy właśnie zobaczył swoją matkę nago. Poczuł do niej seksualny pociąg. Później opisał to zdarzenie w liście do przyjaciela. Gdyby nie to zdarzenie, do dziś prawdopodobnie nie wiedzielibyśmy jak nazwać niezdrowe fascynacje, o których tak wiele mówił Freud.

Mężczyzna przez całe życie był z nią mocno związany. "Nie wolno mi było umrzeć, dopóki ona żyła. Teraz już mogę", powiedział po jej śmierci.

Joanna Beretta-Molla (1922-1962)

Włoska lekarka, uznana za świętą katolicką. Specjalizowała się w pediatrii, otworzyła klinikę w Mesero.

Urodziła czwórkę dzieci. Podczas ostatniej ciąży w jej macicy rozwinął się rak. Choć lekarze namawiali ją na przerwanie ciąży, Joanna zdecydowała inaczej. Urodziła córkę, a tydzień później zmarła. Jej mąż mówił: „trzeba pamiętać o jej głębokim przeświadczeniu – jako matki i jako lekarza – że dziecko, które w sobie nosiła było istotą, która miała takie same prawa, jak pozostałe dzieci”.

Agrypina Młodsza (15 – 59 r. n. e.)

Była żoną własnego stryja, cesarza Klaudiusza. Po zawarciu małżeństwa zaczęła mieć znaczny wpływ na rządy w państwie. Wiele niewygodnych dla niej osób skazała na śmierć lub wygnanie. Zmusiła do samobójstwa Juniusza Sylanusa, który był zaręczony z córką cesarza. U jej boku widziała bowiem swojego syna – Nerona. Wkrótce przekonała Klaudiusza, aby uznał Nerona za swojego syna. Otruła cesarza, gdy ten zamierzał uznać swojego rodzonego syna Brytanika za dorosłego i gotowego do rządzenia krajem. Po śmierci Klaudiusza nowym cesarzem został Neron.

Później kochanka Nerona namówiła go, aby zabił swoją matkę. Ten zaaranżował wypadek okręcie i wydał rozkaz zabicia jej. Wśród poddanych rozgłosił, że matka próbowała go zabić, a jemu cudem udało się ujść z życiem.