Grosz praski z XIV wieku wzbogacił zbiory Muzeum Zamek w Oświęcimiu. Zachował się w bardzo dobrym stanie

Grosze praskie wprowadzono na początku XIV wieku, przez króla czeskiego, a zarazem polskiego - Wacława II. Prawie przez 200 lat były podstawową monetą przy rozliczeniach finansowych. W czasach Wacława II bito je prawie z czystego srebra (ich próba to 937/1000).

Warto zwrócić uwagę, że grosz praski dzielił się na 12 parwusów, a w późniejszych czasach jego wartość zaczęła wzrastać, tak, że za grosza żądano od 12 do 14 halerzy, a w Polsce 12 do 18 denarów.

Za panowania Jana Luksemburskiego bito pierwotnie grosze praskie o takiej samej próbie jak za Wacława II. Wraz z biegiem czasu próba ta uległa zmniejszeniu, nie spadając, zdaniem Josefa Smolika, jednak poniżej 875/1000.
Prezentowany grosz zachował się w bardzo dobrym stanie. 

• Awers: w centrum dobrze zachowana korona królewska. W pierwszym, wewnętrznym perełkowym otoku napis alfabetem gotyckim ✠ JOHANNES : PRIMUS. W drugim, zewnętrznym otoku ✠ pierwsze litery słabo czytelne, tworzące napis DEI. W związku z przesunięciem stempla brak górnego kółka, dolne kółko dobrze czytelne, wybite w połowie litery GRA [brak górnej części napisu], zamazane litery, tworzące napis „Rex”, litera „X” przypominająca B, dolne kółko rozdzielające napis dobrze czytelne, „Boemie”.

• Rewers: w centralnej części monety, dobrze zachowany lew czeski. W perełkowym otoku, częściowo zatarty napis. Zatarta gwiazdka?  * Grossi, Pragenses. Zgodnie z klasyfikacją Josefa Smolika, jest to typ 10.