„Czerwony pająk”
Mroczny thriller z 2015 roku to fabularny debiut cenionego operatora Marcina Koszałki. Kanwę fabuły stanowi autentyczna historia seryjnego mordercy – Karola Kota, który w latach 60. działał pod Wawelem. Koszałka przenosi nas więc do szarych i smutnych czasów Gomułki. Kraków widziany okiem jego kamery jest zimny, brudny i odpychający. Mamy tu wiele nieoczywistych lokacji: zalew Zakrzówek, klub Feniks przy ul. Św. Jana 2, Fort Świętego Benedykta na wzgórzu Lasoty, były areszt śledczy przy ul. Stefana Czarnieckiego 3, Hotel Forum przy ul. Konopnickiej 28 i ulicę Krzemionki. Wiele scen zrealizowanych jest zimą i w nocy. Takich barw nikt inny z Krakowa nie wydobył.
„Katyń”
Jeden z najważniejszych filmów Andrzeja Wajdy skupia się na losach kobiet, które czekają na powrót swych pełniących służbę oficerską mężów ze wschodniego frontu. Słynny reżyser przedstawia losy oficerów zamordowanych przez NKWD oraz ukazuje, w jaki sposób okupacyjne władze hitlerowskie podczas II wojny światowej próbowały rozgrywać sowiecką zbrodnię na swoją korzyść. Część zdjęć została nakręcona w Krakowie. Na ekranie widzimy więc sekwencje z Rynku Głównego, auli Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego, Teatru im. Juliusza Słowackiego oraz z ulic Poselskiej i Senackiej.
„Anioł w Krakowie”
To na wskroś krakowska opowieść z 2001 roku: anioł Giordano zostaje za swą niesubordynację skazany na pobyt na Ziemi. Wskutek niebiańskich intryg trafia do Krakowa. Błąka się więc jego ulicami, napotykając różnych oryginałów. Główną rolę w filmie Artura Więcka gra Krzysztof Globisz. Oglądamy go na ulicy Szerokiej, jak częstuje przechodniów kiełbaską z grilla, przygotowaną w słynnej niebieskiej Nysce, przetransportowanej na Kazimierz spod Hali Targowej na Grzegórzkach. Widzimy na ekranie również Planty, Plac Nowy, ulice Poselską, Gołębią i św. Jana, dziedziniec przy ulicy Józefa 12, synagogę Izaaka i kościół św. Trójcy.
„Spis cudzołożnic”
Drugi film Jerzego Stuhra z 1994 roku to chyba najbardziej krakowskie dzieło w jego dorobku. Słynny aktor wciela się w nim w polonistę z Uniwersytetu Jagiellońskiego, który ma za zadanie oprowadzić szwedzkiego naukowca po swym mieście. Tego jednak nie interesują zabytki, tylko damskie towarzystwo. Obaj panowie zaczynają więc wędrówkę po Krakowie szlakiem dawnych miłości polonisty. Stuhr pokazuje nam przede wszystkim Rynek Główny, Planty, ulicę Grodzką, ale też Aleje Trzech Wieszczy. Wyjątkowe wrażenie robią sceny w tej ostatniej lokacji – bo widać na nich, jak mały ruch panował 30 lat temu w tym miejscu.
