"Portret dzieci artysty" z roku 1879 to obraz przedstawiający kolejno - Jerzego ( ur. w 1873 roku), Tadeusza (ur. w 1865 roku, nazwanego na cześć Rejtana, wielkiego polskiego patrioty, nad które go wizerunkiem Matejko w tamtym czasie pracował, Heleny (ur. w 1867 roku) i Beaty (ur. w 1869 roku). Nie ma tu najmłodsz ego dziecka Matejków, Reginy. Niestety, zmarło ono zaledwie miesiąc po porodzie. Do dziś uważa się, że różne kolory strojó w dzieci są symboliczne i podkreślają różnice ich charakterów.
"Portret żony w stroju ślubnym" Jana Matejki to druga wersja tego dzieła. Obraz został przez mistrza po prostu odtworzony. Pierwowzór zniszczyła sama bohaterka dzieła, jego żona Teodora, w ataku szału, zazdrosna o to, że małżonek ukrywał przed nią fakt, iż do obrazu "Kasztelanka" pozuje mu jej młodziutka siostrzenica, Stanisława Serafińska. Awantura musiała być poważna, bo stała się przyczyną wyprowadzki rodziny Serafińskich z domu Matejków przy ul. Floriańskiej, a także zerwania na długie lata wzajemnych, wcześniej bardzo serdecznych, kontaktów.
"Stańczyk", a dokładnie "Stańczyk w czasie balu na dworze królowej Bony wobec straconego Smoleńska" to jeden z najbardziej znanych obrazów Jana Matejki. Tytułowy bohater - podobnie jak na wszystkich innych obrazach, na których występuje postać słynnego błazna króla Zygmunta I Starego - ma twarz samego malarza. Za każdym razem Stańczyk przedstawiany jest przez Matejkę w zamyśleniu, jakby dumał nad przyszłością Polski. Co ciekawe, specjaliści zauważyli w tytule obrazu błąd - królową Polski w czasie utraty Smoleńska była nie Bona, lecz pierwsza małżonka Zygmunta I Starego, Barbara Zapolya.
