Koniec ze zwolnieniami z WF-u. Tylko zaświadczenie od specjalisty. Czy to dobry sposób, by dzieci wzięły się do ćwiczeń?

Uczniowie (gdy ja jeszcze chodziłem do szkoły) na pytanie, jaki jest ich ulubiony przedmiot szkolny, najczęściej odpowiadali, że lekcje wychowania fizycznego. Na przestrzeni lat zmieniło się jednak znaczenie tej odpowiedzi. Dawno, dawno temu dzieciaki uwielbiały WF. Może nie koniecznie skakanie przez kozła, ale jeśli już nauczyciel rzucił piłkę to radości nie było końca. Młodsze dzieciaki uwielbiły grę w dwa ognie, a starsze w piłkę nożna, koszykówkę i siatkówkę. I tylko wszyscy żałowali, że lekcji w-fu jest tak mało. Nie było to jednak żadną przeszkodą. Gdy pogoda dopisywała po szkole zostawało się na boisku szkolnym lub szukało wolnego miejsca na osiedlach i tam grało dogrywkę, czasem przez kilka godzin. Po tej rywalizacji oczywiście wizyta w sklepie i wspólne picie z jednej butelki. Nikomu nie straszne były wtedy wirusy i bakterie.

Dziś uczniowie też się cieszą, gdy mają zajęcia WF-u, jednak często tę radość wywołuje nie wizja spocenia się biegając za piłką, a godzina lub dwie spędzone ze smartfonem przed nosem lub wcześniejsze wyjście do domu. Według ogólnopolskich badań około 30 procent dzieci nie chodzi na w-f. Tymczasem wychowanie fizyczne jest dla większości podstawową oraz jedyną zorganizowaną formą systematycznej aktywności fizycznej. Wraz z wiekiem rośnie liczba uczniów, którzy rezygnują z uczestnictwa w zajęciach. Narzekają oni na nieatrakcyjną formę ich prowadzenia, choć jak kontrują nauczyciele, większość boi się spocić. Często wpadamy też w błędne koło. Otyli uczniowie, a zwłaszcza dziewczynki, w obawie przed oceną, wyśmianiem ich wyglądu i sprawności przez rówieśników unikają zajęć. Przykład idzie też z góry od dorosłych. Na prawdę niewiele osób regularnie biega, jeździ na rowerze czy gra ze znajomymi w piłkę. A sport to zdrowie - i to nie tylko banał.

Najpiękniejsze punkty widokowe na świecie