W okolicach zielonego skweru przed II wojną przy Szerokiej mieścił się cmentarz, na którym chowano żydowskich samobójców - prawdopodobnie najstarsza nekropolia na Kazimierzu. Dziś znajduje się tam pomnik upamiętniający zamordowanych podczas wojny żydowskich mieszkańców Krakowa, w pobliżu znajduje się pomnik w kształcie ławki z figurą Jana Karskiego – członka Rady Pomocy Żydom przy krajowym przedstawicielstwie rządu emigracyjnego w czasie okupacji. Jan Karski autorem raportu opisującego sytuację ludności na okupowanych terenach Polski, w tym Żydów oraz raportu o Holocauście, którym próbował bezskutecznie zainteresować liderów politycznych państw zachodnich. Za swoje działania został odznaczony tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.

Apteka pod Orłem

Prowadzona przez Tadeusza Pankiewicza apteka była miejscem konspiracji, ale też punktem pomocowym i kontaktowym dla Żydów.
Wieczorami spotykała się tu elitę intelektualna i artystyczna getta. A po zamknięciu poczty w getcie, stała się punktem kontaktowym z
„aryjską” stroną miasta.

Aptekarz mieszkał jako jedyny aryjczyk przez cały okres istnienia krakowskiego getta. Za działalność na rzecz pomocy i ratowania Żydów odznaczony 10 lutego 1983 roku medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Później, po kapitulacji powstania warszawskiego apteka stała się miejscem spotkań artystów, którzy masowo przyjechali do Krakowa ze zniszczonej Warszawy.

W 2003 Muzeum Apteka pod Orłem zostało oddziałem Muzeum Historycznego Miasta Krakowa. Swój wkład w powstanie wystawy stałej mają Roman Polański (podczas wojny Polański znajdował się w krakowskim getcie), który przekazał na rzecz muzeum nagrodę, jaką otrzymał od Fundacji Kultury Polskiej oraz Steven Spielberg, który również wsparł finansowo muzeum.

Mury getta

W marcu 1941 r. na mocy decyzji gubernatora dystryktu krakowskiego dr. Otto Wachtera na terenie Podgórza utworzono getto otoczone trzymetrowym murem. Do dzisiejszego dnia zachowały się jedynie dwa fragmenty muru getta krakowskiego. Jeden – znajduje się między budynkami przy ul. Lwowskiej 25-29; a drugi – na tyłach budynku Szkoły Podstawowej nr 2 przy ul. Limanowskiego 62.

Filmowe mury getta zbudowano przy ul. Szerokiej.

Fabryka "Emalia"

Fabryka przy ul. Lipowej 4 na Zabłociu, nazywana "Emalią" - jesienią 1939 roku trafiła w ręce niemieckiego przedsiębiorcy Oskara Schindlera. Tu, w Deutsche Emailwarenfabrik Schindler zatrudniał Żydów wpisanych następnie na tzw. listę Schindlera, ratując ich od zagłady.