Podwórko przy ul. Józefa 12 bywa nazywane "podwórkiem Spielberga" - tu reżyser kręcił sceny do słynnego filmu
Plac Bohaterów Getta
Dzisiejszy plac Bohaterów Getta do 1948 roku nosił nazwę Placu Zgody. W latach 1941–1943 znajdował się w obrębie getta krakowskiego - dziś przebieg ulicy Targowej, wyznaczającej granicę getta jest wyszczególniony przez ułożenie kostki brukowej. To tu gromadzono ludność żydowską przed wysiedleniem i transportami do obozów koncentracyjnych.
W budynku pod numerem 18. działała Apteka „Pod Orłem” należąca do Tadeusza Pankiewicza, jedynego nieżydowskiego mieszkańca getta.
W 2005 roku plac Bohaterów Getta został przebudowany, stanął na nim pomnik autorstwa Piotra Lewickiego i Kazimierza Łataka. 70 krzeseł rozstawionych na placu upamiętnia krakowskie getto i krakowskich Żydów. Inspiracją dla twórców były notatki prowadzone przez Tadeusza Pankiewicza, świadka selekcji na placu Zgody. Po ostatniej 13 marca 1943 roku aptekarz zanotował, że na placu zostały już tylko rzeczy po ludziach, którzy tym razem nie mogli zabrać nic. Sterty mebli, przenoszonych z miejsca na miejsce.
Każde z krzeseł na placu Bohaterów Getta ma symbolizować 1 tysiąc żydowskich mieszkańców przedwojennego Krakowa.
W filmie Spielberga plac Zgody zgrała ulica Szeroka.
Ul. Szeroka - filmowy plac Zgody
To tu Spielberg, u wylotu ulicy z stronę ul. Dajwór umieścił mur i bramę getta. Tu filmowi bohaterowie są koncentrowani podczas wysiedlenia z getta do obozu w Płaszowie, tu są rejestrowani, gdy trafiają do getta.
Ulica Szeroka jest właściwie wydłużonym placem. To miejsce jest dziś sercem żydowskiego Kazimierza podczas Festiwalu Kultury Żydowskiej, gdy rozbrzmiewa tu Szalom na Szerokiej. Przy Szerokiej znajdują się stare kamienice i synagogi. Dziś to miejsce reprezentacyjne Kazimierza, w XIX wieku Szeroką zamieszkiwała żydowska biedota. To stąd, z kamienicy pod numerem 14 w poszukiwaniu szczęścia wyruszyła Chaja Rubinstein, którą świat zapamiętał jako Helenę Rubinstein, twórczynię kosmetycznego imperium.
