Lulajże Jezuniu - kolęda kołysanka
Lulajże Jezuniu to polska kolęda o charakterze kołysanki, która powstała na początku XVIII wieku. Jej najwcześniejsza wersja, przechowywana w Archiwum Archidiecezjalnym w Poznaniu, pochodzi z 1705 roku. Późniejsze wersje znajdowały się także m.in. w
klasztorze benedyktynek w Staniątkach, w osiemnastowiecznych rękopiśmiennych zbiorach franciszkanek oraz w jednym z rękopisów karmelitanek z końca XVIII wieku. Pierwszy drukowany tekst opublikowano w 1767 roku.
Jednak pierwszy zapis melodii ukazał się w 1843 roku w książce ks. Michała Marcina Mioduszewskiego pod tytułem "Pastorałki i kolędy z melodyjami czyli piosnki wesołe ludu w czasie świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane a przez X. M. M. M. zebrane".
Motyw Lulajże Jezuniu był wykorzystywany przez wielu kompozytorów oraz piosenkarzy na przestrzeni wieków. Posłużył się nim m.in. Fryderyk Chopin oraz Jacek Kaczmarski. Dodatkowo na melodię kolędy układano wiele pieśni patriotycznych.
Lulajże Jezuniu - pełny tekst:
Lulajże Jezuniu, moja Perełko,
Lulaj ulubione me Pieścidełko.
Lulajże Jezuniu, lulaj, że lulaj
A ty go matulu w płaczu utulaj
Zamknijże znużone płaczem powieczki,
Utulże zemdlone łkaniem usteczki.
Lulajże, Jezuniu...
Lulajże, piękniuchny nasz Aniołeczku.
Lulajże wdzięczniuchny świata Kwiateczku.
Lulajże, Jezuniu...
Lulajże, Różyczko najozdobniejsza,
Lulajże, Lilijko najprzyjemniejsza.
Lulajże, Jezuniu...
Dam ja Jezusowi słodkich jagódek
pójdę z nim w Matuli serca ogródek.
Lulajże, Jezuniu...
Dam ja Jezusowi z chlebem masełeka,
włożę ja kukiełkę w jego jasełka.
Lulajże, Jezuniu...
Dam ja Ci słodkiego, Jezu, cukierka
rodzynków, migdałów z mego pudełka.
Lulajże, Jezuniu...
Cyt, cyt, cyt niech zaśnie małe Dzieciątko
oto już zasnęlo niby kurczątko.
Lulajże, Jezuniu...
Cyt, cyt, cyt wszyscy się spać zabierajcie,
mojego Dzieciątka nie przebudzajcie.
Lulajże, Jezuniu...
