Nauczanie indywidualne to nie edukacja domowa. Czym jest taka forma nauki i kto może z niej skorzystać? Tak wygląda nauczanie indywidualne

Dzieci, które z powodu choroby nie są w stanie uczestniczyć w zajęciach w szkole lub w większej grupie rówieśniczej obejmowane są nauczaniem indywidualnym. Jak podkreśla Ministerstwo Edukacji i Nauki taka forma edukacji powinna być tymczasowa.

– Indywidualne nauczanie to rozwiązanie ostateczne, realizowane w określonym czasie – do chwili, aż stan zdrowia ucznia poprawi się i będzie mógł uczęszczać do szkoły – można przeczytać na stronie rządowej.

Nauczanie indywidualne jest więc systemem nauki 1:1. To nauczyciel przychodzi do domu ucznia i tam udziela mu lekcji. Warto jednak dodać, że w przypadku takiej formy nauki zajęć jest nieco mniej, niż w trybie tradycyjnym.

Indywidualne nauczanie często mylone jest z indywidualizacją kształcenia, zwłaszcza gdy mowa o dzieciach z niepełnosprawnościami. Warto jednak podkreślić, że indywidualizacja kształcenia polega jedynie na dostosowywania zajęć do potrzeb danego dziecka z określonymi zaburzeniami (np. organizacji dodatkowych zajęć specjalistycznych).

Niekiedy nauczanie indywidualne mylone jest też z edukacją domową, która jest jednak zupełnie innym trybem nauki. Przypomnijmy, że w domowym nauczaniu dzieci nie są odwiedzane przez nauczycieli, ale realizują obowiązek szkolny poza szkołą – bez ocen, sprawdzianów itd. W przypadku indywidualnego nauczania to szkoła w jakimś sensie jest przenoszona do domu ucznia. Nauczyciel ma prawo stawiać oceny i weryfikować wiedzę ucznia.

Zgodnie z aktualnymi przepisami nauczaniem indywidualnym mogą być objęci uczniowie chorzy, którym stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły. Takie dzieci otrzymują z poradni psychologiczno-pedagogicznej orzeczenie o potrzebie nauczania indywidualnego. Gdy rodzice lub pełnoletni uczeń dostarczą do szkoły takie orzeczenie, dyrektor jest zobowiązany, by zorganizować nauczanie indywidualne.

Niezwykle ważnym zadaniem, które stoi przed nauczycielami i dyrektorami, jest zapewnienie uczniom, mającym indywidualne nauczanie warunków do rozwoju edukacyjnego oraz społecznego. Dyrektor konkretnej placówki, zgodnie z możliwościami ucznia powinien zapewnić dziecku przestrzeń do realizacji pasji, uczestnictwa w wydarzeniach szkolnych oraz wybranych zajęciach.

Uczniowie, będący w trybie nauczania indywidualnego mają mniejszą liczbę zajęć. Oto tygodniowy wymiar godzin w przypadku takiego trybu nauki:

• dla uczniów klas I–III szkoły podstawowej – od 6 do 8 godzin;
• dla uczniów klas IV–VI szkoły podstawowej – od 8 do 10 godzin;
• dla uczniów klas VII i VIII szkoły podstawowej – od 10 do 12 godzin;
• dla uczniów szkół ponadpodstawowych – od 12 do 16 godzin.

Ponadto uczniowie uczestniczą też w zajęciach rewalidacyjnych, zajęciach z zakresu doradztwa zawodowego oraz formach pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Źródło: Rozporządzanie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dzieci i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży.