Janusz Wójcik
Okres pracy z reprezentacją: lipiec 1997 - listopad 1999.
Pierwsze trzy mecze: 1:0 z Węgrami (tow.), 2:0 z Litwą (tow.), 3:0 z Mołdawią (elim. MŚ).
Łączny bilans gier: 26 meczów; 15 zwycięstw, 3 remisy, 8 porażek.
Charakterystyka: miał być zbawcą narodowej drużyny jako twórca olimpijskiego sukces (srebro IO 1992). Wielu jego zwolenników, także medialnych, spotkało jednak duże rozczarowanie wynikami reprezentacji.
Jerzy Engel
Okres pracy z reprezentacją: styczeń 2000 - czerwiec 2002.
Pierwsze trzy mecze: 0:3 z Hiszpanią (tow.), 0:1 z Francją (tow.), 0:0 z Węgrami (tow.).
Łączny bilans gier: 29 meczów; 12 zwycięstw, 9 remisów, 8 porażek.
Charakterystyka: selekcjonerem został niespodziewanie, ale eliminacje do MŚ 2002 przeszedł w dobrym stylu. Na mundialu już sobie nie poradził (m.in. 0:2 z Koreą Płd., 0:4 z Portugalią), choć obiecywał udane występy.
Zbigniew Boniek
Okres pracy z reprezentacją: lipiec 2002 - grudzień 2002.
Pierwsze trzy mecze: 1:1 z Belgia (tow.), 2:0 z San Marino (elim. ME), 0:1 z Łotwą (elim. ME).
Łączny bilans gier: 5 meczów; 2 zwycięstwa, 1 remis, 2 porażki.
Charakterystyka: zamienił posadę wiceprezesa PZPN na rolę trenera kadry i bardzo źle na tym wyszedł. Jego rezygnacja z tej ostatniej była jednak zaskakująca. Po meczu w Kopenhadze nie wrócił z ekipą do Warszawy.
Paweł Janas
Okres pracy z reprezentacją: grudzień 2002 - lipiec 2006.
Pierwsze trzy mecze: 0:0 z Chorwacją (tow.), 3:0 z Macedonią (tow.), 0:0 z Węgrami (elim. ME).
Łączny bilans gier: 51 meczów; 31 zwycięstw, 6 remisów, 14 porażek.
Charakterystyka: przed MŚ 2006 podjął szokujące decyzje, nie powołując na turniej Jerzego Dudka oraz trzech Tomków: Kłosa, Rząsy i Frankowskiego. Autorski projekt nie wypalił (m.in. 0:3 z Ekwadorem, 0:1 z Niemcami).
