Wojciech Korfanty. Ma opinię człowieka, który w Polsce walczył o śląskość, a na Śląsku o polskość. Urodził się w 1873 roku w osadzie Sadzawka, dziś Siemianowicach Śląskich, a zmarł w 1939 roku w Warszawie. Górniczemu synowi udało się ukończyć studia, na które zapracował. W latach 1901-1908 był członkiem Ligi Narodowej, gdzie współpracował z Dmowskim. W 1918 roku wystąpił w Reichstagu, jako jego poseł, z żądaniem przyłączenia do państwa polskiego ziem polskich zaboru pruskiego oraz Górnego Śląska. Podczas powstania wielkopolskiego był członkiem rządu Wielkopolski. Jako przywódca III powstania śląskiego naraził się rozkazem wstrzymania walk. W wolnej Polsce sprawował mandat posła I i II kadencji. Został też desygnowany na premiera, ale wobec protestu Piłsudskiego i groźby strajku generalnego PPS, ostatecznie ten akt unieważniono.
Józef Haller. G enerał broni Wojska Polskiego, legionista i harcmistrz urodził się w 1873 roku w Jurczycach pod Krakowem, a zmarł w 1960 roku w Londynie. Wpływ na jego osobowość wywarła patriotyczna i religijna atmosfera rodzinnego domu. Wykształcenie zdobywał na trzech uczelniach. Po studiach rozpoczął 15-letnią służbę w wojsku austriackim. Jako komendant szkoły oficerskiej wprowadził nauczanie po polsku. Po wystąpieniu z wojska, jako społecznik, krzewił kulturę rolniczą oraz zakładał drużyny "Sokoła".
W 1914 roku objął dowództwo nad legionistami, którzy mimo klęsk chcieli nadal walczyć z Rosjanami. Ustalenia pokoju brzeskiego skłoniły go do podjęcia pod Kaniowem walki z Niemcami. Po przegranej przedostał się do Francji, gdzie przewodząc 100-tysięcznej armii Polaków walczył z Niemcami w Woge-zach i Szampanii. W kraju witany jako bohater.
