Józef Piłsudski. Urodzony w 1867 roku w Zułowie pod Wilnem, a zmarły w 1935 roku w Warszawie działacz niepodległościowy, konspiratorem stał się już podczas studiów medycznych w Charkowie. Pobyt na zesłaniu ugruntował jego nienawiść do Rosji. Po powrocie z Syberii stał się socjalistą i skupił się na tajnej pracy wydawniczej. Po rozłamie w PPS stanął na czele Frakcji Rewolucyjnej. Wierzył w uzyskanie przez Polskę niepodległości przy pomocy Austro-Węgier, co sformułował już w 1901 roku. W okresie poprzedzającym wybuch I wojny organizował grupy paramilitarne w Galicji. Powstałą w 1914 roku I Kompanię Kadrową uważał za kuźnię kadr dla polskiego wojska. W latach 1918-22 był Naczelnikiem Państwa, również wodzem armii i dwukrotnie premierem Polski. Uwielbienie narodu zdobył jako pogromca Sowietów w wojnie polsko-bolszewickiej.
Polityk, dyplomata, artysta, społecznik, powstaniec, żołnierz. Oni, ale i tysiące anonimowych patriotów przyczyniły się do spełnienia, po 123 latach niewoli, marzenia o odrodzeniu Polski. Stało się ono możliwe, gdyż w tej ważnej chwili przeciwnicy ideowi zakopali topór wojenny, a politycy zapomnieli o osobistych ambicjach. Wiele moglibyśmy się nauczyć od swych przodków - pisze Małgorzata Iskra
