Różne gatunki można sadzić razem, bo mają takie same wymagania. Jednak różnią się wyglądem liści i ich zabarwieniem, a także kolorem kwiatów.

Rodgersja kasztanowcolistna, rodgersja kasztanolistna (Rodgersia aesculifolia)

Ta rodgersja ma charakterystyczne liście, przypominające liście popularnych kasztanowców, są też podobnej wielkości (blaszki liści mają średnicą ok. 50 cm). Każdy liść składa się z od 5 do 7 listków, najczęściej o odwrotnie jajowatym kształcie. Są one dłoniasto złożone.

Rodgersja kasztanowcolistna kwitnie od maja do lipca, wytwarzając białokremowe kwiaty. Dorasta do 80-140 cm.

Rodgersja pierzasta (Rodgersia pinnata)

Rodgersja pierzasta ma nieco inaczej zbudowane liście, które są pierzasto złożone. Pojedynczych listów jest więcej (7-11), a ich końce są wyraźnie zaostrzone. Nerwy na spodniej części liści są brązowe. Niekiedy na brązowo przebarwiają się całe liście. Jest to szczególnie wyraźne u odmiany Chocolate Wings, u której młode liście są wyraźnie brązowe (z czasem zielenieją, ale na ich brzegach pozostaje ciemniejsze zabarwienie). Kwiaty u tej odmiany początkowo są ciemnoróżowe, z czasem jaśnieją.

Rodgersja pierzasta jest nieco wyższa od kasztanowcolistnej, bo osiąga 50-150 cm. Kwitnie od czerwca do sierpnia.

licencja

Rodgersja stopowcowata (Rodgersia podophylla)

Ta rodgersja dorasta do 50-120 cm wysokości. Ma liście dłoniasto złożone, a pojedyncze listki mają mocno powcinane brzegi (klapowane). Początkowo są brązowe, z czasem zielenieją, ale jesienią przebarwiają się na purpurowo. Górna powierzchnia liści jest naga i lśniąca, dolna – wzdłuż nerwów – pokryta włoskami. Kwitnie w czerwcu-lipcu wytwarzając kremowo- lub żółtobiałe kwiaty. Bywa też nazywana rodgersją japońską.

Jej ciekawe odmiany to np. Pagode – o mocno klapowanych (powcinanych) liściach, Rotlaub, która przez cały sezon ma liście o purpurowo-brązowym zabarwieniu, czy Smaragd – o intensywnie zielonych liściach.