Park Bednarskiego w Podgórzu to jeden ze starszych parków Krakowa. Koncepcja, aby dawne wyrobisko kamienia wapiennego zamienić na park miejski, narodziła się pod koniec XIX wieku. Dzięki zaangażowaniu i uporowi Wojciecha Bednarskiego (1841-1914), ówczesnego radnego Miasta Podgórza, idea ta wkrótce została zrealizowana. Park otwarto 19 lipca 1896 r. Rozszerzany sukcesywnie park (ostatnią część udostępniono dopiero po drugiej wojnie światowej) zajmuje dziś powierzchnię 7,2 ha.

Park Bednarskiego w Podgórzu to jeden ze starszych parków Krakowa. Koncepcja, aby dawne wyrobisko kamienia wapiennego zamienić na park miejski, narodziła się pod koniec XIX wieku. Dzięki zaangażowaniu i uporowi Wojciecha Bednarskiego (1841-1914), ówczesnego radnego Miasta Podgórza, idea ta wkrótce została zrealizowana. Park otwarto 19 lipca 1896 r. Rozszerzany sukcesywnie park (ostatnią część udostępniono dopiero po drugiej wojnie światowej) zajmuje dziś powierzchnię 7,2 ha.

Park Bednarskiego w Podgórzu to jeden ze starszych parków Krakowa. Koncepcja, aby dawne wyrobisko kamienia wapiennego zamienić na park miejski, narodziła się pod koniec XIX wieku. Dzięki zaangażowaniu i uporowi Wojciecha Bednarskiego (1841-1914), ówczesnego radnego Miasta Podgórza, idea ta wkrótce została zrealizowana. Park otwarto 19 lipca 1896 r. Rozszerzany sukcesywnie park (ostatnią część udostępniono dopiero po drugiej wojnie światowej) zajmuje dziś powierzchnię 7,2 ha.

Park Bednarskiego w Podgórzu to jeden ze starszych parków Krakowa. Koncepcja, aby dawne wyrobisko kamienia wapiennego zamienić na park miejski, narodziła się pod koniec XIX wieku. Dzięki zaangażowaniu i uporowi Wojciecha Bednarskiego (1841-1914), ówczesnego radnego Miasta Podgórza, idea ta wkrótce została zrealizowana. Park otwarto 19 lipca 1896 r. Rozszerzany sukcesywnie park (ostatnią część udostępniono dopiero po drugiej wojnie światowej) zajmuje dziś powierzchnię 7,2 ha.