Gary Moore „ Blues And Beyond”, BMG, 2017
Każdy kto słuchał radiowej Trójki w latach 80., zna takie piosenki, jak „Still Got The Blues” czy „Parisanne Walkways”. Ich wykonawcą był irlandzki wokalista i gitarzysta Gary Moore, który zmarł sześć lat temu. Zwolennicy mocniejszych brzmień pamiętają go choćby ze wspólnych dokonań ze słynną grupą Thin Lizzy. Tak naprawdę Moore był jednak wielbicielem bluesa – i od lat 90. skoncentrował się właśnie na graniu tego gatunku. Teraz dostajemy podwójny album, na którym znalazły się najważniejsze nagrania gitarzysty zrealizowane do jego śmierci. To nie pozbawiony rockowych wpływów elektryczny blues, zagrany i zaśpiewany z autentyczną pasją. Dla miłośników gatunku – pozycja obowiązkowa.
Carla Bruni „French Touch”, Universal, 2017
Włoska piosenkarka przeżyła wzmożony okres zainteresowania swoją osobą, kiedy była pierwszą damą Francji. A przecież śpiewa już 1997 roku. Dziś znów jest tylko piosenkarką – i bardzo dobrze, bo właśnie śpiewanie jest tym, co potrafi robić najlepiej. Dowodem tego niezwykła płyta „French Touch”, na nagranie której namówił ją amerykański producent, David Foster. Dzięki niemu Bruni śpiewa po raz pierwszy wyłącznie po angielsku, a do tego wykonuje rovery takich piosenek, jak „Enjoy The Silence” Depeche Mode czy „Highway To Hell” AC/DC. W jej wykonaniu zamieniają się one na lekko swingujące ballady o nostalgicznym tchnieniu, które kojarzą się z autorską twórczością wokalistki i gitarzystki. Oryginalne!
Greta Van Fleet „From The Fires”, Universal, 2017
Mówi się o nich, że są ostatnia nadzieją rocka. Może coś w tym jest – wszak ich piosenki bardzo spodobały się w Ameryce. Teraz muszą jednak przekonać do siebie pozostałe części świata. A jak wiadomo w Europie rock nie jest już tak popularny jak za oceanem. Młodzi muzycy ukrywający się pod kobieca nazwą Greta Van Fleet mają jednak szansę na ogólnoświatowy sukces. Ich muzyka to gitarowe łojenie, w którym słychać echa garażowego rocka, frunge’u i bluesa. Mocnym punktem piosenek z „From The Fires” są przebojowe refreny, które mogą zawieźć kwartet na szczyty list przebojów. A nas powinni przekonac już swymi nazwiskami – bo na czele zespołu stoją bracia Josh, Jake i Sam Kiszka.
Kygo „Kids In Love”, Sony, 2017
Skandynawia to zagłębie muzycznych talentów – szczególnie objawiających się na scenie EDM. Pod nazwą tą kryje się elektroniczna muzyka taneczna, przeznaczona jednak nie do klubów, ale na wielkie imprezy na wolnym powietrzu. Do niedawna królem tego rodzaju brzmień był szwedzki producent Avicii. Teraz drepcze mu po piętach jego młodszy rodak – Kygo. Muzyka obu chłopaków właściwie nie bardzo różni się od siebie: to euforyczne utwory o syntezatorowym tonie, uzupełnionym chwytliwymi refrenami śpiewanymi przez zaproszonych wokalistów i wokalistki. Na nowej płycie Kygo wspierają go takie gwiazdy, jak Selena Gomez i Elle Goulding. Ale i tak jej zawartość spodoba się słuchaczom, którzy jeszcze nie zdali matury.
