
Zdzisława Bytnarowa
Zdzisława Bytnarowa
Urodzona w 1901 roku, była wybitną pedagog i matką Jana Bytnara „Rudego”, bohatera Szarych Szeregów. Pracowała jako nauczycielka w Warszawie, gdzie zorganizowała pierwszą szkołę specjalną na Pradze. Podczas Powstania Warszawskiego pełniła funkcję kierowniczki Harcerskiej Poczty Polowej w Śródmieściu oraz była łączniczką. Po wojnie wróciła do Warszawy i kontynuowała pracę w edukacji, a następnie działała jako wizytator ds. szkół dla dzieci przewlekle chorych. Zmarła w 1994 roku, pozostawiając po sobie trwałe dziedzictwo w polskiej edukacji i historii.

Aleksander Kamiński
Aleksander Kamiński
nauczyciel, autor „Kamieni na Szaniec”, był jednym z ideowych przywódców Szarych Szeregów. Podczas okupacji niemieckiej w Polsce działał w ścisłym kierownictwie „Pasieki” – Kwatery Głównej Szarych Szeregów. Był inicjatorem i głównym redaktorem „Biuletynu Informacyjnego”, centralnego organu prasowego ZWZ-AK. Kamiński kierował także Biurem Informacji i Propagandy Komendy Okręgu Warszawa Miasto ZWZ, a później AK. Jego działalność miała ogromny wpływ na walkę i edukację młodzieży podczas okupacji. Był również komendantem głównym i założycielem Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”.

Eugeniusz Stasiecki portret
Eugeniusz Stasiecki, znany pod pseudonimami "Piotr Pomian" i "Poleski", urodził się 19 lutego 1913 roku w Radomiu. Był nauczycielem, harcmistrzem i kapitanem Armii Krajowej, szczególnie związanym z batalionem "Zośka". Podczas Powstania Warszawskiego jego oddział odegrał kluczową rolę, m.in. wyzwalając obóz koncentracyjny Gęsiówka, co pozwoliło uratować 348 więźniów żydowskich. Stasiecki zginął 4 września 1944 roku w Warszawie. Był dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych oraz Virtuti Militari V klasy.

Anna Świrszczyńska
Anna Świrszczyńska
Poetka i autorka utworów dla dzieci, urodzona w Warszawie w 1909 roku. W latach 30. pracowała dla Związku Nauczycielstwa Polskiego jako redaktorka „Małego Płomyczka”. Podczas Powstania Warszawskiego dołączyła do ruchu oporu, pracując jako pielęgniarka wojskowa i pomagając w budowie barykad. Doświadczenia te opisała w tomie poetyckim "Budowałam barykadę" (1974). Po wojnie mieszkała w Krakowie, gdzie kontynuowała pisanie i angażowała się w działalność literacką, aż do swojej śmierci w 1984 roku.