Po III rozbiorze Polski Kraków zajęli Austriacy. 14 października 1809 r., na mocy traktatu z Schönbrunn, Kraków i Podgórze zostały przyłączone do Księstwa Warszawskiego jako stolica departamentu.
Później, już w 1813 roku Kraków został siedzibą rządu Księstwa Warszawskiego.
W latach 1815–1846 miasto stanowiło zaś stolicę niewielkiego powierzchniowo, formalnie niepodległego państwa – Rzeczypospolitej Krakowskiej. To w tym okresie w Krakowie powstały m.in. Planty. Bardzo długo jednak krakowianie używali nazwy Plantacye lub Plantacje.
Na zdjęciu: Widok ogólny Rynku Głównego z Sukiennicami, prawdopodobnie 1863 rok.
W 1846 roku, po powstaniu krakowskim, Kraków znalazł się ponownie w granicach cesarstwa austriackiego. Pomimo okupacji miasto cieszyło się stosunkowo dużą swobodą.
W Krakowie rozwijały się instytucje naukowe i kulturalne: po założonej w 1818 roku Akademii Sztuk Pięknych, w 1854 r. powołano Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, a w 1872 r. Towarzystwo Naukowe Krakowskie przekształciło się w Akademię Umiejętności.
Na zdjęciu:
Widok na Barbakan, 1870 rok
Kraków był największym (po stołecznym Lwowie) miastem w zaborze austriackim. Napływ ludności z okolicznych wsi i klęski żywiołowe, jakie dotknęły miasto, odcisnęły na nim piętno nędzy.
Na zdjęciu:
Widok ogólny od strony Wisły, zdjęcie mogło zostać zrobione między 1865, a 1875 rokiem.
