50. Józef Adamek
Urodzony: 1900, Kraków; zmarły: 1974, Kraków
Pozycja: prawoskrzydłowy
Lata w Wiśle: 1923-1933
Mecze/bramki w ekstraklasie: 90/29
Mecze/bramki w eliminacjach i finałach MP: 18/5
Sukcesy: 2-krotny mistrz Polski (1927, 1928), 3-krotny wicemistrz Polski (1923, 1930, 1931), zdobywca Pucharu Polski (1926)
Reprezentacja: 1924-1940, 9 meczów, 2 bramki
Ponad połowę ze swojego dorobku bramkowego w ekstraklasie uzyskał w 1927 roku (16 goli), co dało mu miano drugiego najskuteczniejszego strzelca drużyny. Często siał popłoch w obronie rywali dzięki swej szybkości, dryblingowi, przebojowości i bojowości. Zaliczał także sporo asyst. Bywało, że na boisko wychodził w... krawacie. Po złamaniu nogi w ligowym meczu w 1928 roku nie był już tak skuteczny.
49. Ryszard Wójcik
Urodzony: 1939, Kraków; zmarły: 2010, Kraków
Pozycja: środkowy obrońca
Lata w Wiśle: 1960-1972
Mecze/bramki w ekstraklasie: 266/5
Sukcesy: wicemistrz Polski (1966), zdobywca Pucharu Polski (1967)
Reprezentacja: bez gier
W Wiśle najpierw krótko występował jako napastnik (był nim już w wieku juniora), potem przez 3 lata jako defensywny pomocnik, a następnie jako stoper. Z 10 goli aż 9 uzyskał właśnie grając na środku defensywy. Przez ponad dekadę był pewnym punktem drużyny. Z 345 spotkań aż 328 rozegrał w pełnym wymiarze czasowym. Często skutecznie pilnował najgroźniejszych rwali. Był kapitanem drużyny.
48. Zdzisław Mordarski
Urodzony: 1922, Kraków; zmarły: 1991, Kraków
Pozycja: lewoskrzydłowy
Lata w Wiśle: 1950-1955
Mecze/bramki w ekstraklasie: 111/44
Sukcesy: mistrz Polski (1950), wicemistrz Polski (1951), 2-krotny finalista Pucharu Polski (1951, 1954)
Reprezentacja: 1950-1954, 7 meczów, 2 bramki
W Wiśle grał już przed i w czasie drugiej wojny światowej. Powrócił do niej po kilku latach. I spisywał się bardzo dobrze. Jego średnia bramek na jeden mecz w ekstraklasie jest jedną z najwyższych w historii klubu. Jego atutami były dobra technika, dokładne rozgrywanie piłki, precyzyjne dośrodkowania i celne uderzenie z daleka. Występował również na prawym skrzydle.
47. Józef Mamoń
Urodzony: 1922, Kraków; zmarły: 1979, Kraków
Pozycja: lewy pomocnik
Lata w Wiśle: 1948-1952 i 1954
Mecze/bramki w ekstraklasie: 91/22
Sukcesy: 2-krotny mistrz Polski (1949, 1950), 3-krotny wicemistrz Polski (1948, 1949, 1951), 2-krotny finalista Pucharu Polski (1951, 1954)
Reprezentacja: 1949-1952, 9 meczów, 2 bramki; uczestnik igrzysk olimpijskich (1952)
Początkowo grał na lewym skrzydle w ataku. To wtedy zdobywał sporo bramek (18 z 22 ogółem zdobytych). Słynął z widowiskowej gry, silnych i precyzyjnych strzałów, świetnej kondycji, a przede wszystkim niesamowitej szybkości. W 1950 roku został przesunięty do pomocy, gdzie nie czuł się tak dobrze jak w ataku, ale i tak pomógł Wiśle w zdobyciu kolejnych trofeów i został olimpijczykiem.
