Jerzy Stuhr
(18 kwietnia 1947- 9 lipca 2024)
aktor
Urodzony w Krakowie wybitny aktor i reżyser miał 77 lat. Od wielu lat zmagał się z chorobą.
Jerzy Stuhr to wybitny aktor teatralny i filmowy, reżyser oraz pedagog. Stworzył niezapomniane kreacje w kultowych tytułach polskiego kina. Został odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski „w uznaniu wybitnych zasług dla kultury narodowej”, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej oraz działalności pedagogicznej". Jest laureatem Polskiej Nagrody Filmowej za rolę drugoplanową w filmie ''Persona non grata'' (2005) i nagrody specjalnej za osiągnięcia życia (2018). W latach 1990-1996 i 2002-2008 był rektorem PWST w Krakowie, ale również Orderem Uśmiechu za działalność przynoszącą dzieciom radość.
Feliks Szajnert
(5 listopada 1944 - 6 lipca 2024)
aktor
Od 1973 r. związany z Teatrem im. Słowackiego, gdzie stworzył ponad 150 ról, wśród których w pamięci teatromanów zostaną, m.in. postaci Pijaka w "Ślubie", Anzelma w "Pierwszym dniu wolności", Radcy w "Trans-Atlantyku", Sędziego w "Psim sercu", Van Swietena w "Amadeuszu", Rellinga w "Dzikiej kaczce", Paganiniego w "Reźni", Colemana w "Na zachód od Shannon", Jurusia w "Pod Mocnym Aniołem", Szatana w "Kordianie".
Franciszek Smuda
(22 czerwca 1948 – 18 sierpnia 2024)
piłkarz, trener
Wybitny trener, który prowadził wiele klubów w kraju i za granicą. Największe sukcesy odnosił z Widzewem Łódź, Wisłą Kraków i Lechem Poznań. Z pierwszym wywalczył dwa tytuły mistrza Polski w latach 1996, 1997 oraz awans do Ligi Mistrzów w sezonie 1996/1997. Z Wisłą Kraków zdobył mistrzostwo w 1999 roku, co było jej pierwszym tytułem po 21 latach przerwy! Z kolei w Lechu Poznań zdobył w 2009 roku Puchar Polski. Ostatni, jaki "Kolejorz" wywalczył do tej pory.
W latach 2009-2012 Franciszek Smuda prowadził reprezentację Polski, w tym na Euro 2012. Ostatnim jego klubem w karierze była Wieczysta Kraków.
Spoczywa na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Izabela Olszewska
(3 stycznia 1930 - 3 czerwca 2024)
aktorka
Była absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej w Krakowie (dyplom w 1954).
Na teatralnej scenie zadebiutowała 24 lutego 1955 w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. W latach 1955–1957 była aktorką Teatru Ludowego w Krakowie, a w latach 1957–1990 Teatru Starego w Krakowie.
Była wykładowczynią Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, a w latach 1975–1978 pełniła funkcję jej prorektora. W 1990 przeszła na emeryturę.
Najsłynniejszą filmową kreację stworzyła w "Weselu" (1972) Andrzeja Wajdy, gdzie zagrała Gospodynię. Niezapomniana jako Janina Chomińska w serialu "Z biegiem lat, z biegiem dni..." (1980).
Do historii polskiego teatru przeszły m.in.: jej role Pani Rollison w „Dziadach”, Jewdoha w „Sędziach” oraz Wróżka w „Wyzwoleniu” w reżyserii Konrada Swinarskiego, Marii Timofiejewny Lebiadkin w „Biesach" Andrzeja Wajdy, Katarzyny w „Matce Courage i jej dzieciach” w reżyserii Lidii Zamkow, Estrelli w „Życie jest snem" Bogdana Hussakowskiego.
