Cyla i Szymon Wiesenthal
Cyla i Szymon pobrali się w 1936 r. i mieszkali w polskim mieście Lwowie, który jest dziś częścią Ukrainy. W 1941 roku do miasta przybyli naziści, a Lwów stał się żydowskim gettem Lemberg.
W październiku 1941 r. Wiesenthalów wysłano do małego obozu pracy, gdzie pracowali przez rok. Para wiedziała jednak, że ich deportacja do obozu zagłady była nieunikniona.
Szymon wykorzystał swoją pracę w obozowym sklepie kolejowym, aby uzyskać mapy skrzyżowań kolejowych i przekazać je w zamian za uratowanie żony. Armia Krajowa przemyciła ją z obozu na początku 1943 r. i zapewniła jej fałszywą tożsamość chrześcijańską. Cyla znalazła schronienie w Lublinie.
W czerwcu 1943 r. Gestapo aresztowało podejrzane kobiety, więc Cyla wróciła do Lemberg, by znaleźć Szymona. Po dwóch dniach ukrywania się w szatni na dworcu kolejowym nawiązała z nim krótki kontakt. Szymon załatwil schronienie dla Cyli w Warszawie. W wyniku wojennych zawirować oboje byli przekonani, że to drugie nie żyje.
Kiedy obóz Szymona został wyzwolony w maju 1945 r., skontaktował się z Czerwonym Krzyżem, który potwierdził, że jego żona nie żyje. Jednak to nie była prawda.
Cyla została schwytana w Warszawie i wysłana do obozu, a Brytyjczycy uwolnili ją na miesiąc przed tym, jak Amerykanie uratowali Simona.
Parze, po wielu komplikacjach udało się spotkać w Krakowie. Nie tracili czasu na nadrobienie zaległości - ich córka urodziła się dziewięć miesięcy po ich pojednaniu.
Gerda i Kurt Klein
W styczniu 1945 roku Gerda była jedną z 4000 żydowskich kobiet maszerujących z obozów pracy. Przez kilka miesięcy kobiety przebyły 550 kilometrów. W tym czasie już tylko 120 kobiet pozostało przy życiu. Podczas marszu najlepsza przyjaciółka Gerdy zmarła w jej ramionach. Kobiety zbyt słabe, aby maszerować dalej zostały porzucone w starej fabryce. Wśród nich była Gerda, która ważyła wówczas tylko 30 kilogramów.
7 maja 1945 roku przed drzwi fabryki podjechał samochód. Gerda stała w drzwiach, gdy wysiadło z niego dwóch amerykańskich żołnierzy. Jednym z nich był Kurt Klein, Żyd, który przed wojną uciekł z Niemiec.
„Dla mnie wyglądał jak Bóg” - relacjonowała to spotkanie Gerda.
Pobrali się rok później w Paryżu, mieli dwie córki i poświęcili swoje życie, próbując uczynić świat lepszym.
Josef i Rebeka Bau
Josef Bau i Rebecca Tennenbaum byli więźniami obozu w Płaszowie. Josef, zanim został uwięziony, wykorzystał swoje umiejętności artystyczne do tworzenia fałszywych dokumentów, które uratowały setki istnień ludzkich.
13 lutego 1944 roku para pobrała się w koszarach kobiet w obozie pracy w Płaszowie. Na znak miłości wręczyli sobie obrączki zrobione z... łyżki.
Józef został później uwolniony z obozu przez Oskara Schindlera, a ich ślub został opisany w filmie “Lista Schindlera”. Rebecca opuściła obóz później, udało jej się przeżyć. Po zakończeniu wojny oboje zamieszkali w Krakowie. W 1950 wraz z córką wyemigrowali do Izraela.
