Budowa nowej żelbetonowej przeprawy rozpoczęła się w 1912 roku. Ówczesne władze Oświęcimia z burmistrzem Romanem Mayzlem uznały, że stary, drewniany most, znajdujący się od północnej strony wzgórza zamkowego (w rejonie dzisiejszej kładki dla pieszych) nie przystaje już do potrzeb rozwijającego się miasta. Na zdjęciu w tle za nowym mostem widać poprzedni, zbudowany jeszcze w pierwszej połowie XIX wieku.
Na zdjęciu przed nowym mostem inż. Adam Machniewicz. To temu znanemu przedwojennemu projektantowi zlecono przygotowanie projektu nowej przeprawy. Architekt postanowił wykorzystać jedną z najnowszych myśli technicznych budownictwa betonowego XX-lecia międzywojennego. Czas I wojny światowej sprawił, że budowa przeprawy przeciągała się. Uroczyste otwarcie nowego mostu nastąpiło 26 października 1924 roku. Dla Oświęcimia był to jeden z tych dni, które na trwałe zapisały się w jego historii. Główny budowniczy inż. Machniewicz za wieloletnią pracę przy moście otrzymał od władz miasta specjalne podziękowania.
Czas wojny sprawił, że budowa przeprawy przeciągała się. Uroczyste otwarcie nowego mostu nastąpiło 26 października 1924 roku. Dla Oświęcimia był to jeden z tych dni, które na trwałe zapisały się w jego historii. Główny budowniczy inż. Machniewicz za wieloletnią pracę przy moście otrzymał od władz miasta specjalne podziękowania.
Inne zdjęcie z pierwszych dni po otwarciu nowej przeprawy. Oświęcim mógł się poszczycić jednym z najdłuższych tego typu betonowych obiektów w przedwojennej Polsce. Długość całego mostu według różnych źródeł wynosiła od 143 do 150 metrów. Był szeroki na 8,8 metra i posiadał po obu stronach chodniki po 1,5 metra.
