Nagrodą za pracę strażaka jest zwykłe „dziękuję”

Jak trafił pan do jednostki?
Paweł Olejnik: Trenowałem biegi, uczestniczyłem w maratonach. W 2014 r. postanowiłem wziąć udział w gminnych zawodach strażackich, ale żeby to zrobić, musiałem wstąpić do jednostki. Wygraliśmy zarówno zawody gminne jak i powiatowe. Tak mnie to wciągnęło, że potem jak tylko słyszałem syrenę alarmową, od razu byłem pod remizą. Dopóki nie skończyłem kursu strażackiego, nie mogłem brać udziału w akcjach, ale pomagałem chłopakom przygotować się do wyjazdu, nalewałem wodę, zwijałem węże itp.

Pamięta pan pierwszą akcję?
Tak, to był duży pożar traw w Ujkowowie Nowym. Palił się ok. hektar. Nas było tylko kilku, mieliśmy pełne ręce roboty.

A są jakieś akcje, które wyjątkowo utkwiły panu w pamięci?
Jedna, ok. dwóch lat temu, kiedy poszukiwaliśmy zaginionej osoby. Znaleźliśmy ją martwą. Znałem tę osobę, więc to było straszne. Ok. rok temu jako druga jednostka przyjechaliśmy do wypadku busa w Krzu. Panował tam ogromny chaos. Każdy potrzebował pomocy. Nie wiadomo było, za co się brać.

Ale mimo to lubi pan swoją pracę?
Nagrodą jest na pewno zwykłe słowo „dziękuję” od drugiego człowieka. Kiedy wyjeżdżamy do akcji, nie wiadomo, co będzie się działo. Ale najważniejsze jest to, że jedzie się pomagać. Choć strach jest zawsze. Jak tylko słyszę syrenę, serce od razu podskakuje do gardła.

Nie opuszcza pan żadnej akcji?
Jestem na wszystkich. Mam klucze do remizy, zawsze jestem pierwszy pod drzwiami, pilnuję w niej porządku. Czasem dziewczyna krzyczy na mnie, że ciągle siedzę w remizie i nie mam dla niej czasu.

Ale docenia to, co pan robi?
Jest dla mnie ogromnym wsparciem. Zresztą to ona zgłosiła mnie do plebiscytu.

Jakie dalsze plany?
Jak skończę liceum, chcę dostać się do Szkoły Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej.

Rozmawiała Katarzyna Ponikowska

WIDEO: "Dostaliśmy zgłoszenie, że jeleń pływa w Wiśle". Krakowscy strażacy złapali zwierzę na lasso

Źródło:TVN24