Drewniana łemkowska cerkiew pw. św. Jakuba Młodszego Apostoła w Powroźniku
Zbudowana została prawdopodobnie w latach 1604-1606. Cerkiew, co jest typowe dla najstarszych świątyń łemkowskich, ma okna jedynie od strony południowej. Wewnątrz zachowano wystrój cerkiewny z najcenniejszymi zabytkami tej sztuki na obszarze dawnego „klucza muszyńskiego”. Teren świątyni otacza kamienny mur z XX-wiecznymi rzeźbami przedstawiającymi świętych. Cerkiew w Powroźniku to najstarsza łemkowska cerkiew w Polsce i jednocześnie jedna z najstarszych na terenie polskich Karpat. W czerwcu 2013 r. została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.
Drewniana cerkiew pw. śś. Kosmy i Damiana w Miliku
Zbudowana została w 1813 r. w stylu zachodniołemkowskim. Wewnątrz znajduje się polichromia z 1930 r. i ikony: Opłakiwanie Chrystusa z 1700 r., Pieta z XVII w. oraz niekompletny ikonostas rokokowo-klasycystyczny z 1806 r. Są także feretrony z ludowymi ikonami Chrystusa na Krzyżu. Obiekt zaadaptowano na kościół katolicki po wysiedleniach ludności ukraińskiej w czasie Akcji „Wisła”.
Kościół parafialny pw. Świętych Pustelników Andrzeja Świerada i Benedykta w Tropiu
To kościół romański z przełomu XI/XII w. Należy on do najstarszych świątyń w Małopolsce, miał go fundować około 1045 roku Kazimierz Odnowiciel, zaś poświęcać ok. 1073 r. św. Stanisław męczennik. Według tradycji budynek powstał w miejscu, gdzie znajdowała się pustelnia św. Świerada, mnicha benedyktyńskiego żyjącego na przełomie X i XI w.
Drewniana cerkiew pw. św. Dymitra w Szczawniku
Pochodzi z 1841 r. Ma wewnątrz wystrój charakterystyczny dla sakralnego greckokatolickiego budownictwa byłego „klucza muszyńskiego”. Zachowany został późnobarokowy ołtarz boczny z 1729 r. z ikoną Przemienienia Pańskiego i obrazem Chrystusa w Grobie. Dzwon pochodzi z 1707 r., obrazy ludowe z 1854 r., ukrzyżowanie i ikona św. Barbary z 1867 r., a późnobarokowy ikonostas z przełomu XVIII i XIX w. Obecnie jest to kościół rzymskokatolicki.
