Kuna
Występuje dość licznie w lasach całej Polski. W Tatrach czasem zachodzi bardzo wysoko, nawet w piętro hal i turni. Kości kun często znajdowane są w jaskiniach położonych w Czerwonych Wierchach. Kunę zobaczyć jest bardzo trudno, gdyż zwinnie porusza się w koronach drzew, gdzie chętnie poluje na wiewiórki. Żywi się także owadami, a nawet nasionami buka. W Tatrach jest dość liczna, ocenia się, że pod tym względem tylko nieznacznie ustępuje lisom.
Kuna leśna podobna jest do kuny domowej, która żyje blisko ludzkich skupisk. Zwierzęta te dają się we znaki kierowco. Kuny często są bowiem odpowiedzialne za przegryzanie kabli w samochodach.
Świstak
Równie znany mieszkaniec Tatr jak kozica, czy niedźwiedź. Wielu turystom udaj się go zobaczyć.
- Przeciągłe i przenikliwe gwizdy świstaków od zawsze wypełniały tatrzańskie doliny. Od tych charakterystycznych odgłosów pochodzi polska nazwa gatunkowa - świstak. Z nazwą tych zwierząt związane są liczne nazwy topograficzne w Tatrach: Świstowa Czuba, Świstówka, Świstowa Dolina itd., co potwierdza fakt ich licznego występowaniu w tych częściach gór. W Tatrach zwierzęta te żyją na wysokości od 1500 do 2300 m n.p.m. Większość ich stanowisk zlokalizowana jest w piętrze hal, tj. powyżej 1800 m n.p.m - informuje TPN.
Świstak
- Jesienią (na przełomie września i października), gdy dni stają się krótsze, temperatura powietrza obniża się, a baza pokarmowa ubożeje, dla świstaków nadchodzi pora snu zimowego. Cała rodzina układa się na dnie komory w norze zimowej. Zasypiając, świstak zwija się w kłębek, a temperatura jego ciała obniża się z 36°C do zaledwie 8–10°C - dodają przyrodnicy z TPN.
Rzęsorek mniejszy
Wiedzieliście, że takie zwierzę w ogóle istnieje? - Występuje głównie w pobliżu cieków i zbiorników wodnych, od Podhala aż po górną granicę piętra kosodrzewiny. Nie jest zbyt liczny, ale w odpowiednich środowiskach występuje stale. Czasem można go zaobserwować jak nurkuje w potoku. Jest to największy przedstawiciel rodziny ryjówkowatych w Polsce. Jego masa osiąga około 15 gramów. Jest świetnie przystosowany do polowania w wodzie. Tylne łapy ma duże, a ich brzegi porastają dłuższe włoski tworzące jakby płetwę. Obfite, szczeciniaste owłosienie występuje także na spodniej stronie ogona tworząc jakby kil. Może długo przebywać pod wodą, nurkować potrafi na głębokość do 2 m. Żywi się owadami i innymi bezkręgowcami, a także małymi rybkami i żabami - tak opisują to stworzonko przyrodnicy z TPN.
