Wielkie halo - nasza wojna o cudze słowa

Posłuchajcie oto mądrej rady: w ogóle się tym wszystkim nie przejmujcie. Nic wielkiego przecież się nie stało. Chcą wam wmówić, że jest wręcz przeciwnie, ale to nieprawda. BBC powiedziało... I co z tego? Obama powiedział... To jeszcze mniej istotne. Kurs złotówki poszybował w dół? Przemysł turystyczny padł na pysk? Zagraniczni znajomi nie chcą was znać? Obcokrajowcy krzywo na was patrzą? Robicie sobie sznyty ze złości? Ejże, chyba nie jest tak źle. Coś się więc zmieniło? Absolutnie nic, poza tym, że w polskich mediach trwa bicie piany, a w tej pianie uprawiane są ideologiczne zapasy.

W obu kwestiach dominują dwie, pałujące się wzajemnie, poprawności: lewicowa i prawicowa. Lewicowa, jak na ironię, po chrześcijańsku pragnie dostrzegać belkę w polskim oku, prawicowa ni drzazgi w nim zobaczyć nie chce. Jest to nawet zabawne, bo z góry wiadomo, co kto powie.

W przypadku podrasowanego daleko poza granicę dziennikarskiej przyzwoitości reportażu BBC, lewicowa poprawność nakazuje spojrzeć nań jako na świadectwo naszych problemów, bo przecież zjawisko antysemityzmu na stadionach i nie tylko na nich, istnieje,i nie zostało przez angielskiego reportera zmyślone, i że musimy się przejrzeć jak w lustrze, bla, bla, bla...
Prawicowa poprawność ustawia dyskusję inaczej, ona powiada, że ten materiał jest wielkim skandalem, że polski antysemityzm to mit, że polski premier ma w te pędy dzwonić do brytyjskiego premiera, słać notę protestacyjną, bo BBC pokalała naród i Najświętszą Panienkę. No też bla, bla, bla.

I, rzecz niepojęta, wszyscy blablają na poważnie! A tu się poważnie nie da, tu trzeba było sprawę dowcipnie spuentować. I wysłać temu dziennikarzowi z BBC do redakcji trumnę, jedną z tych, w których z Euro będą wracać jego rodacy.

Z Barackiem Obamą sprawy podobnie załatwić się nie da, tu jednak potrzeba większej delikatności. Chlapnął nieroztropnie o tych polskich obozach, i to chlapnięcie rozlało się u nas w całą rzekę. Lewicowa poprawność: Nie przesadzajmy, Obama nie miał nic złego na myśli, to po prostu związane jest ze specyfiką angielskiego języka. Polski obóz nie znaczy polski, tylko na ziemiach polskich. Choć oczywiście byłoby lepiej, gdyby powiedział "nazistowski obóz".

Prawicowa poprawność: Niech przeprosi ten amerykański nieuk, i zadośćuczyni. To stwierdzenie obraża Polaków, to bardzo bolesny policzek wymierzony narodowi, zrobił to specjalnie. Niech się tam w USA historii uczą. I nie mówmy "nazistowski obóz" tylko niemiecki.

Z tym ostatnim zdaniem to akurat się zgadzam. Chyba, że we wrześniu 39' na Schleswigu-Holsteinie działa obsługiwali nie Niemcy, tylko naziści o bliżej nieokreślonej narodowości. No, to wtedy Entschuldigung. Skoro jednak robimy teraz takie cmok-cmok w stronę Niemców, a nazwanie rzeczy po imieniu godzi w żywotne interesy naszych relacji, to sami też nie róbmy sobie krzywdy i pokombinujmy z frezeologiczną kwalifikacją pogromu w Jedwabnem. Nie nazywajmy tego zbrodnią Polaków, tylko zbrodnią chłopską. Rozmydla to temat równie skutecznie jak określenie "nazistowski obóz"; w końcu chłopi i naziści byli (i są) wszędzie.

To jednak tylko dygresja, jedna jedyna zbieżna z prawicową poprawnością (ale żeby mnie kto do tego prawicowego worka nie próbował wrzucić, uprzedzam: jestem za prawem gejów do adopcji). Reszta to bla, bla, i tak dalej.

Zrobiło się u nas z tego wielkie halo, dyskusja idzie na noże. Kto głupcem, kto zdrajcą, kto oszołomem. Nasza wojna o cudze słowa. A w sumie nieważne jest, co o nas mówią inni, za to ważne jest, co myślimy o sobie nawzajem. A nie myślimy najlepiej. Każdy psychiatra to przyzna: Polacy największy problem mają z Polakami.

Wybieramy Superkota! Zobacz fantastyczne zdjęcia kotów i oddaj głos na najpiękniejszego!

Konkurs na najładniejsze zdjęcie matki z dzieckiem! Trwa głosowanie! Sprawdź!

Codziennie rano najświeższe informacje z Krakowa prosto na Twoją skrzynkę e-mail. Zapisz się do newslettera!