

Okres przed II Wojną Światową to stała obecność Wisły Kraków w najwyższej klasie rozgrywkowej, czyli po prostu w ówczesnej I lidze. W formule ligowej rywalizacja o mistrzostwo Polski wystartowała w 1927 roku, a krakowianie triumfowali w dwóch pierwszych sezonach. Nie do pomyślenia było wtedy, żeby Wisła przegrywała więcej niż dwa razy z rzędu. Pierwszy przypadek, gdy krakowianie przegrali trzy razy z rzędu zdarzył się dopiero w sezonie 1932 (rywalizowano systemem wiosna - jesień), gdy od 17 kwietnia do 8 maja krakowianie przegrali kolejno z Legią Warszawa 0:1 u siebie, z ŁKS-em Łódź 0:2 na wyjeździe i Pogonią Lwów 0:1 w Krakowie.

Seria trzech porażek z rzędu zdarzyła się w okresie przedwojennym Wiśle jest dwa razy - w 1934 (z ŁKS-em 0:2, Legią 2:3 i Garbarnią 0:3) oraz w 1935 roku (z Wartą Poznań 2:3, Śląskiem Świętochłowice 0:2 i Cracovią 0:5).

Niechlubny, przedwojenny rekord padł natomiast w roku 1937, gdy wiślacy przegrali aż cztery kolejne mecze, wszystkie na wyjeździe - z Garbarnią 0:2, Wartą 2:3, ŁKS-em 0:2 i Pogonią Lwów 0:1.