Wełnianka to roślina, którą zaobserwować można na terenach podmokłych, szczególnie na torfowiskach. Występuje także w rezerwacie Bór na Czerwonym, który występuje na torfowiskach. W poprzednich latach wełnianka tam rosła, jednak torfowisko było zarośnięte siewkami kosodrzewiny, co powodowało, że wełnianka nie występowała aż w takich ilościach i nie była mocno widoczna.
- W ubiegłym roku przeprowadziliśmy pielęgnację torfowiska. Zostały usunięte rosnące krzewy, kosodrzewina. Torfowisko się odsłoniło. Miało to na celu zwiększenie poziomu uwilgotnienia torfowiska. Okazało się, że dzięki tym zabiegom, mówiąc kolokwialnie, zrobiliśmy miejsce dla wełnianki – mówi Michał Kuciński, nadleśniczy Leśnictwa Bór.
Wełniankę można spotkać także w innych rejonach Kotlicy Orawsko-Nowotarskiej – m.in. w rejonie Czarnego Dunajca. Tam również występują torfowiska, jest jednak mniej przestrzeni, a ponadto w większości są to tereny nieudostępnione dla zwiedzania.
Odkąd wełnianka zaczęła kwitnąć, Bór na Czerwonem zrobił się bardzo popularnym miejscem do odwiedzania. Wiele osób wybiera się tam na spacer, by podziwiać torfowiska pokryte białą pierzyną. Niektórzy mówią, że Polana Chochołowska ma krokusy, a Bór na Czerwonem - wełniankę.
Rezerwat Bór na Czerwonem został utworzony już w 1925 roku.
- W 1956 roku dzięki staraniom Prof. Władysława Szafera powiększono powierzchnię rezerwatu o 47 ha nazywając go "Bór na Czerwonem" - informuje urząd miasta w Nowym Targu.
Jest to jedyny rezerwat torfowiskowy leśny w polskiej części Kotliny Orawsko-Nowotarskiej. Zachowały się w nim zróżnicowane i dobrze wykształcone biocenozy leśne, przejściowe i torfowiskowe.
Rezerwat "Bór na Czerwonem" zawdzięcza swą nazwę glonowi zygonium ericetorum, którego plecha w okresie jesieni ma barwę czerwoną. Rezerwat jest położony na terenie Nadleśnictwa Nowy Targ, w Leśnictwie Bór.
Gajewska o poparciu wyborców dla Rafała Trzaskowskiego w drugiej turze
- Podstawowym przedmiotem ochrony w rezerwacie jest torfowisko wysokie pokryte naturalną roślinnością, wraz z otaczającymi drzewostanami sosnowymi z udziałem świerka – informuje urząd miasta.
W rezerwacie stworzono ścieżkę przyrodniczo-edukacyjną, na końcu której jest platforma widokowa, z której podziwiać można szczyty Tatr i Gorc, a w pierwszej kolejności na szerokie torfowiska. Droga edukacyjna nadaje się dla osób na wózkach inwalidzkich, jak również dla rodzin z dziećmi w wózkach.
