Brzeszcze. Niepełnosprawne dzieci razem z Olimpem pokonują bariery

Piotruś urodził się z zespołem Downa, miał też zaburzenia równowagi, problemy z chodzeniem i mówieniem. Dzisiaj jest radosnym 12-latkiem, który dobrze radzi sobie wśród zdrowych rówieśników. Dorota Matyszkiewicz, mama chłopca, nie kryje szczęścia. Jak podkreśla, to byłoby niemożliwe, gdyby nie Stowarzyszenie Rodziców na Rzecz Dzieci Niepełnosprawnych „Olimp” w Brzeszczach.
– Pierwsze zajęcia rehabilitacyjne miał w wieku dziewięciu miesięcy. Trzy miesiące wcześniej znalazł się pod opieką logopedy. Ćwiczenia zaczęły się od masażu buzi – mówi pani Dorota. To były długie lata pracy, ale też ogromnej radości, gdy Piotruś pokonywał kolejne bariery. Miał dwa i pół roku, gdy powiedział po raz pierwszy „mama”. Gdy skończył cztery lata, zaczął mówić. Początkowo niewyraźnie, ale lata pracy zaczęły przynosić efekty. Dzisiaj nie ma problemu, żeby porozumieć się z chłopcem.
– Dla nas, rodziców, to stowarzyszenie jest prawdziwym zbawieniem. Dzięki niemu nasze dzieci mają dostęp do rehabilitacji przez cały rok – podkreśla Barbara Kobielus, której 11-letni syn, także Piotruś, z rehabilitacji w ramach „Olimpu” korzysta od drugiego roku życia po operacji nóg.
Według Dariusza Moslera, jednego z rehabilitantów, nie byłoby szans, żeby skutecznie poprawiać sprawność dzieci, gdyby nie zajęcia organizowane przez stowarzyszenie. W ramach NFZ najpierw pół roku i dłużej czeka się na skierowanie, a zajęcia obejmują zaledwie 10 wizyt. Potem znów trzeba czekać.
W Stowarzyszeniu dzieci mają zapewnione trzy godziny rehabilitacji w miesiącu i do tego jeszcze trzy godziny z logopedą czy psychologiem. Do tych rodziców, którzy nie mogą przywieźć dzieci na zajęcia, rehabilitanci jeżdżą do domu.
– Wiadomo, że tylko systematyczna rehabilitacja fizyczna i psychiczna dziecka niepełnosprawnego, jak najwcześniej rozpoczęta i kontynuowana przez całe życie, daje widoczne efekty, pomaga żyć i przezwyciężać niepełnosprawność, która ich dotknęła – mówi Sylwia Łysek, prezes stowarzyszenia. Jak podkreśla, działa ono całkowicie charytatywnie.
Powstało 25 lat temu, najpierw jako Koło Dzieci Specjalnej Troski, a od 2001 r. już jako stowarzyszenie. Siedzibę ma przy ul. Kosynierów w starym budynku urzędu gminy.
Wsparcie znajduje tutaj obecnie 70 dzieci i młodzieży niepełnosprawnej z różnymi schorzeniami. – Są to osoby z porażeniem mózgowym i niepełno­sprawne ruchowo, z zespołem Downa, opóźnione umysłowo, niedowidzące, niedosłyszące – wylicza Sylwia Łysek.
Przez 25 lat działalności wsparcie znalazło tutaj ok. 200 osób. W tym roku do stowarzyszenia zgłosili się rodzice pięciu kolejnych dzieci. Przychodzą, bo koszty związane z leczeniem, rehabilitacją i wychowaniem niepełnosprawnego dziecka są znacznie większe niż ich możliwości. – Prawda jest taka, że rodzicom dzieci niepełnosprawnych jest w życiu pod górkę w różnych sytuacjach. Tutaj szansę na wsparcie mają nie tylko ich pociechy, ale także oni sami, gdy mogą poznać doświadczenia innych – dodaje Barbara Kobielus.
Prezes Łysek liczy, że stowarzyszeniu uda się pozyskać nowy sprzęt i odnowić sale zajęciowe. Wiceprezes Beata Januszyk dodaje, że stowarzyszenie organizuje również imprezy okolicznościowe i wyjazdy integracyjne. Wszystko po to, aby dzieci, mimo swojej ułomności mogły korzystać z dzieciństwa, jak ich zdrowi rówieśnicy.
Stowarzyszenie liczy na wsparcie darczyńców, a także z odpisów 1 proc. Jego nr KRS: 0000040011. Datki można wpłacać również na konto Bank Spółdzielczy w Brzeszczach 08 8446 1016 2002 0006 4350 0001. Jednocześnie w stowarzyszeniu podkreślają, że jego członkowie nigdy nie chodzą po domach w poszukiwaniu wsparcia. Na działalność z gminy na 2015 rok dostali 36 tys. zł.