Dobro na cały rok. Świąteczny wieczór w gronie przyjaciół w małopolskim Lewiatanie

W wielce gościnnych progach hotelu i SPA krakowskiej Farmony, jednej czołowych w Europie firm wytwarzających kosmetyki naturalne, zebrali się doskonale znani i uznani pod Wawelem (i nie tylko) przedsiębiorcy i menedżerowie zrzeszeni w MZP Lewiatan, liderzy bratnich organizacji gospodarczych, a także ludzie kultury, nauki i mediów.

Wszelkiej pomyślności życzył przedsiębiorcom i ich bliskim wiceprezydent Krakowa Jerzy Muzyk.

- Bądźcie nadal dla siebie i innych dobrzy jak chleb - dodał ks. Antoni Bednarz, zaprzyjaźniony z Lewiatanem od lat.

Małgorzata Cetera-Bulka, prezes krakowskiego oddziału grupy Polska Press, wydawcy Dziennika Polskiego i Gazety Krakowskiej, życzyła wszystkim, by - prowadząc nadal udane biznesy - znaleźli więcej czasu dla bliskich i przyjaciół oraz siebie samych.

Marian Bryksy, prezes MZP Lewiatan, podzielił się z przyjaciółmi świątecznymi refleksjami:

„W najbardziej polskiej kolędzie – polskiej, bo napisanej w rytmie poloneza – Franciszek Karpiński zawarł myśl „a Słowo ciałem się stało” – to najbardziej oczywista definicja mocy – stwarzać słowem – jak pisał Adam Mickiewicz w Stepach Akermańskich: „Nie opisywał tego, stwarzał je, na nowo … zaklinając w słowo”. Proszę więc pozwolić, że dzisiejsze wystąpienie poświęcę właśnie kilku słowom i kryjącej się w nich mocy.

Pierwszym z nich będzie dobro. Ten wieczór jest naprawdę dobry, gdyż spotykamy się wszyscy, aby na kilka dni przed Świętami Bożego Narodzenia, które przywołują nam na pamięć obrazy, zapachy, a nawet smaki z naszego dzieciństwa zwolnić, i cieszyć się tą wyjątkową chwilą. Te dni przypominają nam, że bycie dobrym człowiekiem – niczym jak ten wyjątkowy wieczór – łączy chwałę niebios i daje pokój ludziom dobrej woli. Tak oto ten na pozór prosty obraz skrywa w sobie moc słowa dobro.

Nie chcę używać słowa: „wigilia”, gdyż jest ono zarezerwowane dla zacisza domowego, w którym tego wieczoru – i to jest drugie słowo: stół – staje się najsilniejszym spoiwem – przy tym stole stajemy wszyscy razem – chociaż niekiedy nie jest to łatwe, gdyż zawsze pozostaje to jedno puste miejsce, które jest nie tylko symbolem niezapowiedzianego gościa, lecz też miejscem, które już na zawsze pozostanie puste. Jednakże właśnie na tym trudzie opiera się prawdziwa moc stołu i wyjątkowość słowa „wigilia”.

Drugie słowo, które tego wieczoru, chcę pominąć to: „państwo”. Cieszę się, że dziś spotykamy się w gronie osób nam życzliwych, a nawet więcej – w gronie przyjaciół, z którymi łączą nas nie tylko czas poświęcany pracy, ale także wspólne pasje, wśród których jedna jest szczególnie ważna – chcemy, aby codzienność choć trochę przypominała święta. Lecz to zależy tylko od nas – i na tym polega moc i wyjątkowość słowa przyjaźń – trzeciego z ważnych słów.

Zastanawiałem się jak zakończyć tegoroczne wystąpienie. Natura nie znosi próżni – skoro tych dwóch słów: „wigilia” i „państwo” nie będzie, to czym można wypełnić tę lukę? Najczęściej tego wieczoru powiemy sobie i usłyszymy zwrot: „życzę ci”.

Proszę jednak niech nie będą to słowa wypowiedziane tylko z grzeczności, czy kurtuazji – niech mają w sobie moc płynącą z dobroci naszego serca – a wówczas, gdy uwierzymy, że to co robimy na co dzień, ma sens, to przy tym stole nawet nieobecnych pojawią się cienie – i tego właśnie wszystkim wam przyjaciołom życzę.”