Choć wytwarzanie klinkieru i cementu wiąże się z emisją CO2, to beton jako produkt zasługuje na świeże spojrzenie i zdecydowanie lepszą opinię. W mediach często powtarzane jest zdanie „betonoza w miastach”, a na prezentowanych w tym kontekście zdjęciach można zauważyć zabetonowane obszary miast. Podkreśla się także, że w takich miejscach temperatura w lecie osiąga wartości przekraczające nawet 40 stopni Celsjusza. Sama „betonoza” nie jest efektem właściwości czy cech samego betonu lecz jego nieumiejętnego stosowania i braku równowagi w planowaniu przestrzeni. To ludzie odpowiadają za efekt „betonozy w miastach”, a nie wykorzystywany przez nich materiał. Beton właściwie zastosowany może z powodzeniem wspierać człowieka w walce z efektami globalnego ocieplenia i zmian klimatu. Przykładem jest Hydromedia, która wspiera małą retencję wody, przeciwdziała miejskim wyspom ciepła i wspiera równowagę ekosystemu gwarantując jednocześnie wysokiej klasy nawierzchnie dla ruchu pieszego i kołowego.
Gdy weźmiemy pod uwagę cały cykl życia budynku dostrzeżemy, że beton jest materiałem konstrukcyjnym, który kompleksowo spełnia kryteria zrównoważonego materiału budowlanego. Jest on długowieczny, trwały, odporny na czynniki zewnętrzne, zapewniający dowolność w kształtowaniu konstrukcji oraz bryły budynków i budowli. Beton daje swobodę architektom w kształtowaniu formy architektonicznej. Budynki o konstrukcji żelbetowej mają dużą bezwładność termiczną (co oznacza, że akumulują ciepło i oddają je kiedy na zewnątrz spada temperatura), efekt ten ma wpływ na mniejszą ilość energii niezbędnej do ich ogrzewania lub chłodzenia, gwarantując przez to komfort użytkowania. Beton to materiał odporny na ogień i posiadający wyższy poziom izolacyjności akustycznej. Jest produktem o wysokim poziomie efektywności ekonomicznej. Podlega w 100 proc. recyclingowi, co wpisuje się w europejską ideę gospodarki obiegu zamkniętego (GOZ), a kruszywo pozyskane w procesie rozbiórki i przetworzenia, może być z powodzeniem wbudowane ponownie w konstrukcję nowego budynku.
Na tle innych popularnych materiałów budowlanych takich jak stal, aluminium, tworzywa sztuczne, beton wypada korzystnie w analizie porównawczej wartości śladu węglowego. Co więcej, beton pochłania do 25 proc. emisji CO2 powstałej w cyklu życia budynku. Spełnia również rygorystyczne standardy jakości i wytrzymałości wymagane w inwestycjach infrastrukturalnych oraz normy w procesie certyfikacyjnym systemów BREEAM oraz LEED.
Beton jest najtrwalszym i najczęściej stosowanym materiałem we współczesnym budownictwie. Pozwala na wznoszenie budynków zaprojektowanych na więcej niż 100 lat cyklu życia. Spoglądając wstecz np. na Panteon w Rzymie, ukończony około 120 roku n.e., przy minimalnych wymaganiach
